________________
कालिकाचार्यकथा। तो मिलिऊणं भणिओ, संघेण इमो वि जा अवष्णाए । दिट्ठो नराहिवेणं, तो य कोचं गओ भूरी ॥२५॥ जे संघपञ्चणीया, पवयणउवधायगा नरा जे य । संजमउवधायपरा, तदुवेक्खाकारिणो जे य ॥२६॥ तेसि वच्चामि गई, नइ एवं गद्दभिल्लनिवरुक्वं । उम्मूछेमि न पचणो व्व, बद्धमूलं पि पुहईए ॥२७॥ एवं कुणइ पइण्णं, तत्तो चिंतह महाबलो एस ।
गहमिविज्जाएँ नियो, ता घेतव्वो उवाएण ॥२८॥ एवं च विमृश्य ततः कैतवेन कृतोन्मत्तकवेषो नगरमध्ये इदमसंबद्धं प्रलपन् परिभ्राम्यति-यदि गर्दभिल्लो राजा ततः किमतः परम् ।, यदि रम्यमन्तःपुरं ततः किमतः परम् !, विषयो यदि वा रम्यस्ततः किमतः परम् , यदि वा करोमि भिक्षाटनं ततः किमतः परम् !, यदि वा शून्यगृहे स्वप्नं करोमि ततः किमतः परम् ।
इय एवमाइ उम्मत्तैचेद्वियं तस्स मरिणो दट्टुं । भणह सदक्खं सव्वं, सबाल-बुढढाउलं नयरं ॥२९॥ आसननिवाओं नूण, एस राया मुणीण वयभंग । जं कुणइ इमस्स य, मुणिवइस्स गुणस्यणजलनिहिणो ॥३०॥ उम्मत्तयाए हेऊ, जाओ सो चेव निग्घिणो पायो। न गणइ मुणिजणवयणं पि कह वि अइसकिलिट्ठमणो ॥३१॥ ईये जणअवण्णवायं, उम्मत्तं जाणिऊण मूरि च । सामंत-मंतिवग्गो भणइ पयत्तेण नरनाहं ॥३२॥ देव ! विरुद्धं एवं पि, ताव जं लिंगिणीऍ परिभोगो। जं पुण सूरी अवमाणिओ तए होइ उम्मत्तो ॥३३॥ एवं तु विरुद्धयरं, तहेच अवहीरणं बहुजणस्स । तौ एत्तियम्मि वि गए, सुंच इमं साहुणिं जम्हा ॥३४॥ वज्जइ अकीतिपडहो, तुह्माणं देव ! सयलनयरम्मि । दीसंति एत्य कज्जे, इह-परभवावईओ य ॥३५॥ इय सोऊणं राया, कुविओ निभत्थए इमे सव्वे । मोहग्गहाभिभूओ, न गणेइ हियं पि उवइट ॥३६॥ लोयाओ इमं निसुयं च, मरिणा निच्छएण तो निवई । नाऊण दंडसमं, अह नयरीओ विणिवतो ॥३७॥ कमसो य तो पत्तो, सगकूलं नाम सिंधुपरकूलं ।
तत्थ य जे सामंता, ते सव्वे साहिणो भणिया ॥३८॥ " सचिति • M | २२ नास्तीदं पद C प्रतौ । २३ ता इत्ति • M ।
"Aho Shrutgyanam'
