________________
संकाछुरियाए छिनमाणहियो धुवं चोरो॥ जं चोरियाए दुक्खं उब्बंधणसूलरोवणप्पमुहं । एत्थ वि लहेइ जीवो तं सव्वजणस्स पञ्चक्खं ।। दोहगमंगछेयं पराभवं विभवभंसमनं पि । जं पुण परत्य पावइ पाणी तं केत्तियं कहिमो ॥ हरिऊण परस्स धणं कयागुताको समप्पए जइ वि। तह वि हु लहेइ दुक्खं जीवो वरुणो व्व परलोए ।
(वरुणकथानकमत्रानुसन्धेयम्) रना भणियं भयवं ! पुव्वंपि मए अदिन्नमन्नधणं। न कयावि हु गहियव्वं नियरज्जे इय कयो नियमो ॥ जं उण कया वि कस्सवि कयापराहस्स कीरए दंडो। सो लोयपालणनिमित्तमव्ववत्था हवइ इहरा ॥ जं च रुयंतीण धणं महंतपीडानिबंधणत्तेण । बहु पावबंधहे अतो परं तं पि वजिस्सं ॥
गुरुणोक्तं
न यन्मुक्तं पूर्व रघुनहुषनाभाकभरत
प्रभृत्युर्वीनाथैः कृतयुगकृतोत्पत्तिभिरपि । विमुञ्चन् सन्तोषात्तदपि रुदतीवित्तमधुना कुमारक्षमापाल! त्वमसि महतां मस्तकमणिः।।
(कुमारपालप्रतिबोधात् )
"Aho Shrutgyanam"