________________
१०२
मन्त्रियशःपालविरचितं
[ चतुथोंरहमाणः-(१) धणियसासणानुवैत्तिए ! बारसवरिसियं पवासवसणदुहं वो दीसदि।
घटचटकः-(२) धम्मिणि ! रासभारोविए सव्ये विडंबिय नगराओ अज निव्वासिस्सइ राया ।
(मारिद्र्छामुपगच्छति ।) दाण्डपाशिकः-अहो ! ज्ञानमस्य । द्यूतादयः-(३) अंब ! समस्ससिहि समस्ससिहि ।
मारिः-(समाश्वस्य ) (४) पुस्तका! महन्तं दानि वसनं समुपट्टितं । का गती?। ता अजं पि याव न को पि एति ता वरं तेवमोहराजपततामर. समनुसरिस्सते ।
द्यूतादयः-(५) उवं भोदु ।
मारि:-(६) पियसखि सूने ! तए पि अप्पमत्ताए ठातव्वं । विरुद्ध राजकुलं।
शूना-(सास्रं ) (७) सखि ! तए सह मए पि आगंतव्वं । न खु तुह विरहे पाने धरिलं सक्केमि।
मारिः-( सगद्दं ) (८) आचालिया ! अत्यमियोंई तुज्झेहिं सद्धिं गुंडीविलाससुक्खाई।
(१) धनिकशासनानुवर्तिके ! द्वादशवार्षिक प्रवासव्यसनदुःखं वो दृश्यते । (२) धर्मिणि ! रासभारोपितान् सर्वान् विडम्ब्य् नगरादद्य निर्वासयिष्यति राजा । (३) अम्ब ! समाश्वसिहि समाश्वसिहि ।
(४) पुत्रकाः ! महदिदानी व्यसनं समुपस्थितम् । का गतिः ? । तदद्यापि यावन्न कोऽप्येति तावद्वरं देवमोहराजपदतामरसमनुसरिष्यते ।
(५) एवं भवतु। (६) प्रियसखि शूने ! त्वयाप्यप्रमत्तया स्थातव्यम् । विरुद्धं राजकुलम् । (७) सखि ! त्वया सह मयाप्यागन्तव्यम् । न खलु तव विरहे प्राणान् धारयितुं शक्नोमि। (८) आचार्याः ! अस्तमितानि युष्माभिः सार्ध गोष्टीविलाससौख्यानि ।
१ A रत्तिए. २ C दीसए. ३ B & C खु. ४ B & C ताई. ५ B& C तुन्भेहि. ६ B& Cगोष्ठी ७ B&Cसोक्खाई.
"Aho Shrutgyanam'
