________________
प्रथमोऽधिकार
[१०५
भविष्यति । ततस्तदृष्ट्वा युष्माभिर्नष्टव्यं । यत्र रुधिरं दुग्धं भवति तत्र स्थातव्यं । एतत्सर्व देवतोक्तं गुरुभिः श्राद्धानां पुरः प्रोक्तं । ततो द्वितीयदिने दुग्धं रुधिरं भूतं दृष्ट्वा गुरुभिनष्टं । यत्र तद् दुग्धं जातं तत्र गुरुभिः स्थितं, ये च गुरुभिः सह निर्गतास्तेऽपि यत्र गुरवः स्थितास्तजागताः । पश्चान्नदीप्रवाहेण पुरं सर्व प्लावितं । ये स्थिता मृतास्ते, ये च गुरुभिः सार्द्ध निर्गताश्चिरं जीविताम्ते च धर्म चक्रः । यत्र रुधिरं दुग्धं जातं तत्र पुरं स्थापितं, श्राद्धा 5 वसन्ति स्म । गुरवः स्थिताः प्रासादा अर्हतां निष्पन्नाः । इति हितोपदेशधर्मादेवा अपि सान्निध्यं कुर्वन्तीति विषये कथा ॥१६८॥
[169] अथ जिनाज्ञापालने कथा । रन्नो तणघरकरणं, मचित्तकम्मं गामसामिस्स । दुन्हंपि दंड करणं, विवरीअमन्नेणुवणुओ अ ॥१॥
10 जह नरवइणो आणं, अइक्कमंता पमायदोसेणं ।
पावंति बंधवहरोहछिज्जमरणावमाणाणि ॥२॥ अत्र कथा--एकेन भूपेन एको ग्राम चन्द्रपुराह्वः सेवकम्य दत्तोऽन्योन्यस्य लक्ष्मीपुरातः ।
अन्यदा राज्ञा ज्ञापितं-अहं चन्द्रपुरे समेष्यामि । तदा ग्रामस्वामिना लोकैश्च राज्ञोऽथ तृणकुटीरं कृतं । ग्रामेशस्य वय सचित्रकर्म च । राजा तत्र गतः । राज्ञा स्वोत्तारस्तृणमयो 16 दृष्टः । ग्रामस्वामिनः सचित्रकम्ममयश्च, ततो राज्ञा लोका ग्रामेशश्च दण्डितः । एवं भूपतुल्यो जिनः, ग्रामेशतुल्या गुरवः, ग्रामलोकतुल्याः श्राद्धाः । ये जिनेन्द्रोक्तं धर्मानुष्ठानं कुर्वन्ति ते सुखिनः स्युः, ये न कुर्वन्ति ते दुःखिनः स्युः ।।
इति जिनाज्ञापालने कथा ॥ १६९ ।। [ 170 ] अथ जिनेन्द्रगुरुमातृपितृसुहृदादिवचःपालने दृष्टांतः । जिअसत्तदेविचित्तसहपविमणं कणगपिट्ठपासणया । डोहलदुबलपुच्छा, कहणं आणा य पुरिसाणं ॥१॥ सीवन्त्रिसरिसमोअग - करणं सीवनिरुक्खहिट्ठासु । आगमणकुरंगाणं, पसत्थमपसत्थउवमाओ ।। २ ।।। बिइयं मे कुरंगाणं, जया सीवन्निसीवइ ।
पुराविवाया वायंति, न उण पुञ्जगपुजगा ॥३॥ वसन्तपुरे जितशत्रोभूपस्य धारिणी पल्यभूत् । सा चैकदा चित्रसभायां गता कनक पृष्ठमृगान् दृष्ट्वा दोहदं प्राप्य वेति दध्यौ । “सा धन्या स्त्री या एवंविधमृगचर्मसु सुकुमालेषु
20
26
"Aho Shrutgyanam"