________________
१२
अपेक्षाभंगतो दुःखं दुःखं चाशाविनाशनात् । लाभस्याभावतो दुःखं दुःखं लब्धस्य हानित: ॥३१॥
दुःखं कार्येषु नैष्फल्यं दुःखं चाक्षमता कृतौ । कार्याणां यशसश्चौर्ये दुःखं दुःखं च दुर्यशः ॥३२॥
परेण वंचनाद् दुःखं दुःखं स्पर्धापराभवः । स्वमानहानतो दुःखं दुःखं केनापि तर्जनाद् ॥३३॥
रोगस्योत्पादनाद् दुःखं दुःखं देहबलक्षयात् । क्षुत्तृषाऽपूरणाद् दुःखं दुःखं श्रान्तिर्निरन्तरम् ॥३४॥
दुःखं परैः कृतोपेक्षा दुःखं दैन्यं दरिद्रता । पारतंत्र्यं परं दुःखं दुःखं क्लेशः परस्परम् ॥३५॥
दुःखमात्मीयलोकानां वियोगः शठता क्षयः । दुःखं च प्रत्यनीकानां प्रशंसाऽभ्युदयः सुखम् ॥३६॥
श्रीसंवेगरतिः
