________________
अवत्थाए कालमासे कालं किच्चा देवलोगम्मि उववन्नो । देवलोगाओ चइऊण अहं अद्दगपुत्तो त्ति जाओ ।”
एयारिसो अप्पणो पुव्वभववुत्तंतं जाणिऊण अद्दगो संसाराओ विरत्तो जाओ। आरियदेसे आगंतूण सो जिणसासणे पव्वइओ । भगवं वद्धमाणस्स दंसणटुं तेण विहारजत्ता आरद्धा । मग्गम्मि तस्स गोसालओ, हत्थितावसो, परिव्वायगो, बुद्धभिक्खु इच्चेझ्याई परदसणवाइणो मिलिया ।
ते सव्वे अप्पणो दंसणाइं परमठुरूवेण कहेंति । निग्गंथधम्मं उवलक्खिऊण उवहासपरं भासंति । अद्दगेण एगेगस्स कहणं सुणियं । तेसिं निराकरणं कयं । निग्गंथधम्मस्स महत्तणं तेण अणुजुत्तीहिं साहियं । एवंपयारेण अद्दगेण सव्वे परसमयवाइणो पराइया ।
मग्गे तेसिं सव्वेसिं सह अद्दगस्स जो वायपडिवायं होइ तस्स संकलणं सूयगडस्स बीयंसुयक्खंधस्स ‘अद्दइज्ज' अज्झयणे दीसइ ।
सूयगडस्स ससमय-परसमय-रूवेण जा पसिद्धी सा अद्दइज्ज-अज्झयणे सविसेसं दीसइ ।
२१२