________________
13
ਚਿੱਤ ਸੰਭੂਤੀਯਾ ਅਧਿਐਨ
ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਸਾਕੇਤ ਨਾਉਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ, ਉੱਥੇ ਚੰਦਰਾ ਵਤੰਸਕ ਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਨਾਂ ਮੁਨੀ ਚੰਦਰ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਨੀ ਸਾਗਰਚੰਦ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ ਸਾਧੂ ਬਣ ਗਿਆ। ਸਫ਼ਰ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਇਕ ਬਾਰ ਉਹ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਭਟਕ ਗਿਆ। ਉਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਗਵਾਲੇ ਮਿਲੇ। ਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸਾਧੂ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਦੋ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਮੈਲੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨਾਲ ਬੇਹੱਦ ਨਫ਼ਰਤ ਸੀ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਮਰਕੇ ਦੇਵ ਗਤੀ ਵਿਚ ਗਏ। ਉਥੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਂਡੀਲਿਆ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਯਸ਼ੋਮਤੀ ਨਾਉਂ ਦੀ ਦਾਸੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ।
ਇਕ ਵਾਰ ਉਹ ਖੇਤ ਵਿਚ ਸੌਂ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੱਪ ਨੇ ਡੱਸ ਲਿਆ। ਦੋਵੇਂ ਮਰ ਕੇ ਕਲਿੰਜਰ ਪਰਬਤ ਤੇ ਹਿਰਨ ਬਣ ਗਏ। ਇਕ ਦਿਨ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਹੱਥੋਂ ਮਾਰੇ ਗਏ। ਉਥੋਂ ਮਰ ਕੇ ਗੰਗਾ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਰਾਜ ਹੰਸ ਬਣ ਗਏ ਅਤੇ ਉਥੇ ਇਕ ਮਛਿਆਰੇ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਗਰਦਨ ਮਰੋੜ ਦਿੱਤੀ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਾਰਾਨਸੀ ਨਾਉਂ ਦੀ ਨਗਰੀ ਸੀ, ਉਥੇ ਭੂਤਦੁੱਤ ਨਾਉਂ ਦਾ ਇਕ ਅਮੀਰ ਚੰਡਾਲ ਰਹਿਦਾ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ। ਦੋਵੇਂ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸਨ। ਇਕ ਦਾ ਨਾਉਂ ਚਿੱਤ ਸੀ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਨਾਉਂ ਸੰਭੂਤੀ ਸੀ।
ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਰਾਜਾ ਸੰਖ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਨਮੂਚੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੀ।
111