________________
ਸਤਾਈਵਾਂ ਅਧਿਐਨ
ਗਰਗ ਕੁੱਲ ਵਿਚ ਉਤਪੰਨ ਹੋਏ ਗਰਗ ਮੁਨੀ ਸਥਵਿਰ (ਬਜ਼ੁਰਗ ਗਣਧਰ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਸਨ। ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਭਰਪੂਰ ਸਨ। ਗਣੀਭਾਵ ਨਾਲ (ਆਗਿਆ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ) ਵਿਚਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਮਾਧੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਜੋੜਨ ਵਾਲੇ ਸਨ।1।
ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਬਲਦ ਜਿਵੇਂ ਸੁੱਖ ਪੂਰਵਕ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੰਜਮ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਮਨੁੱਖ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।21
ਜੋ ਗੱਡੀ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਟ ਬੈਲ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਬੈਲ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਲੇਸ਼ (ਅਸਮਾਧੀ) ਦੁੱਖ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਖ਼ਿਰ ਵਿਚ ਉਸਦਾ ਚਾਬੁਕ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।3।
ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਹੋਇਆ ਗੱਡੀਵਾਨ ਕਿਸੇ ਬਲਦ ਦੀ ਪੂਛ ਕੱਟ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਬਲਦ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵਿੰਨਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਬਲਦਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਪੰਜਾਲੀ ਦੀ ਕਿੱਲ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਲਟ ਰਸਤੇ ਚੱਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।4।
ਕੋਈ ਬਲਦ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਸਤੇ ਦੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਉਛਲਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਗਾਵਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਦਾ ਹੈ।5।
ਕੋਈ ਧੋਖੇਬਾਜ ਬਲਦ ਸਿਰ ਨੂੰ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਮੱਥੇ ਦੇ ਭਾਰ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਕਰੋਧ ਵਿਚ ਗਲਤ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਮਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਤਾਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਭੱਜਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।6।
264