________________
ਸਮਣ ਸੂਤਰ
(88) ਜੋ ਸ਼ਮਣ, ਕੁੱਲ, ਰੂਪ, ਜਾਤ, ਗਿਆਨ, ਤੱਪ, ਸ਼ਰੁੱਤ (ਗਿਆਨ) ਅਤੇ ਸ਼ੀਲ ਦਾ ਅਭਿਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਮਾਰਦਵ ਧਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(89) ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੀ ਸਹੀ ਅਰਥ ਵਿਚ ਮਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਗੁਣ ਰਹਿਤ ਅਭਿਮਾਨ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
(90) ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਅਨੇਕਾਂ ਵਾਰ ਉੱਚੇ ਤੇ ਨੀਵੇਂ ਗੋਤ ਵਿਚ ਅਨੇਕਾਂ ਵਾਰ ਘੁੰਮ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਨਾ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਹੈ ਨਾ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉੱਚੇ ਗੋਤ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾ ਕਰੇ (ਜਦ ਮਨੁੱਖ ਕਈ ਵਾਰ ਉੱਚੇ ਨੀਚੇ ਗੋਤ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਲੈ ਚੁੱਕਾ ਹੈ) ਇਹ ਸਮਝ ਕੇ ਕੌਣ ਗੋਤ ਵਾਲ ਹੋਵੇਗਾ ? ਕੌਣ ਗੋਤ ਦਾ ਮਾਨ ਕਰੇਗਾ ?
(91) ਜੋ ਭੈੜੇ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਭੈੜਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਭੈੜੇ ਬਚਨ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ, ਆਪਣੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੁਕਾਉਂਦਾ, ਉਹ ਹੀ ਆਰਜਵ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ।
(92) ਜੋ ਭਿਕਸ਼ੂ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਾਕ ਤਿਆਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਭਲੇ ਦੇ ਬਚਨ ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਚੋਖੇ ਸੱਚ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ।
(93) ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਲਈ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਠੱਗੀ ਮਾਰ
20
