________________
ਸਮਣ ਸੂਤਰ (516)ਗਿਆਨ ਤੇ ਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਮੇਰੀ ਇਕ ਆਤਮਾ ਹੀ ਸ਼ਾਸਵਤ (ਅਮਰ) ਹੈ। ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਸੰਬੰਧ ਰਾਗ ਆਦਿ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਅੱਡ ਹਾਂ।
(517)ਇਸ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਕਾਰਨ ਹੀ ਜੀਵ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਇਕ ਲੰਬੀ ਲੜੀ ਭੋਗ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਭ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ (ਰਾਗ ਦਵੇਸ਼ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
(518)ਅਗਿਆਨੀ ਮਨੁੱਖ ਦੂਸਰੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿਚ ਪਏ, ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਦੁੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜਨਮ ਮਰਨ ਰੂਪੀ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਭਟਕਦੀ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਿਕਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
(519)‘‘ਇਹ ਸਰੀਰ ਹੋਰ ਹੈ, ਮੈਂ ਹੋਰ ਹਾਂ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਦਿ ਵੀ ਮੈਂ ਤੋਂ ਭਿੰਨ ਹਨ।'' ਅਜਿਹਾ ਜਾਣ ਕੇ ਯੋਗ ਮਨੁੱਖ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਿਚ ਨਾ ਉਲਝੇ।
(520)ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸਵਰੂਪ ਨੂੰ ਜੀਵ ਦੇ ਸਵਰੂਪ ਤੋਂ ਭਿੰਨ ਸਮਝ ਕੇ ਜੋ ਆਤਮਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਹੀ ਅਨਯਤਵ ਭਾਵਨਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ।
(521)ਮਾਂਸ ਤੇ ਹੱਡੀਆਂ ਦੀ ਮੈਲ ਤੋਂ ਬਣੇ, ਮਲ ਮੂਤਰ ਨਾਲ ਭਰੇ ਨੌ ਛੇਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਗੰਦੇ ਪਦਾਰਥ ਬਾਹਰ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕੀ ਇਹ ਸਰੀਰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
(522)ਮੋਹ ਆਦਿ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਯੋਗ ਜਾਣ ਕੇ, ਉਪਸ਼ਮ (ਠੀਕ) ਭਾਵ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਮੁਨੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਉਸ ਦੀ
(
103
