________________
27. ਆਵਸ਼ਕ ਸੂਤਰ
ਸਮਣ ਸੂਤਰ
(417)ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਭੇਦ ਗਿਆਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਜੀਵ ਵਿਚਕਾਰਲਾ ਰਸਤਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਚਾਰਿੱਤਰ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਦਰਿੜ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਨ (ਸਿਲਸਿਲੇ ਵਾਰ ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ) ਆਦਿ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਕਥਨ ਕਰਾਂਗਾ।
(418)ਪਰ ਭਾਵ (ਪਰਾਇਆ ਚਿੰਤਨ) ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ ਨਿਰਮਲ ਸੁਭਾਵ ਵਾਲਾ ਆਤਮਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕਰਕੇ, ਆਤਮਾ ਦੇ ਵਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਇਸ ਕਰਮ ਨੂੰ ਆਵਸ਼ਕ (ਜ਼ਰੂਰੀ ਕਰਤੱਬ) ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ।
(419)ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਤਿਮਨ ਆਦਿ ਆਵਸ਼ਕ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਤਮ ਸੁਭਾਵ ਵਿਚ ਸਥਿਰ ਰਹੋ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਜੀਵ ਦਾ ਸਮਾਇਕ ਗੁਣ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(420)ਜੋ ਸ਼ਮਣ ਆਵਸ਼ਕ ਕਰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਹ ਚਾਰਿੱਤਰ ਤੋਂ ਭਰਿਸ਼ਟ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਆਵਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(421)ਜੋ ਨਿਸ਼ਚੇ ਚਾਰਿੱਤਰ ਸਵਰੂਪ, ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਨ ਆਦਿ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸ਼ਮਣ ਵੀਤਰਾਗ ਚਾਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। (422)ਬਚਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਨ ਕਰਨਾ, ਬਚਨ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਤਿੱਖਿਆਨ ਕਰਨਾ, ਬਚਨ ਰਾਹੀਂ ਨਿਯਮ ਲੈਣ ਅਤੇ ਬਚਨ ਰਾਹੀਂ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨਾ ਸਵਾਧਿਆਏ ਹਨ।
85
