________________
“ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਧੰਨ ਇੱਕਠਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੌਤ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਧੰਨ ਸੀਮਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਦਿਨ ਨਸ਼ਟ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਜੱਦ ਕਿ ਧਰਮ ਦੇ ਵਾਕ ਦਾ ਦਾਣ ਤਾਂ ਨਾ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਮਰ ਹੈ”। ॥9॥
ਜਿਸ ਪੁੰਨ ਤੀਰਥ ਨੂੰ ਪਾਕੇ ਲੋਕ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਫਲ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਭੋਗੋ ਗੇ, ਉਹ ਫਲ ਹਿਰਦੇ ਰੂਪੀ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਜਲਦੀ ਸ਼ੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 10॥
“ਅਪਣੇ ਸਮੇਂ ਸੁਭਾਵ ਤੋਂ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਕੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦੋਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥11॥
“ਗਿਆਨੀ ਨੂੰ ਪਾਪ ਰਹਿਤ, ਤਿਆਗੀ ਅਜਿਹੇ ਧੀਰਜਵਾਨ ਮਿੱਤਰ ਦਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਥ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਸੁੱਖਕਾਰੀ ਹੈ।
12॥
“ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਗੁਣ ਮੇਲ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਵਾ ਜਿਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਗੰਧ ਨੂੰ ਵੀ ਗ੍ਰਿਣ ਕਰਦੀ ਹੈ”। ॥13॥
“ਸਾਰੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਲਵਨ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਦਿਆ ਹੀ ਅਪਣੀ ਸੁਭਾਵਕ ਮਿਠਾਸ ਖੋ ਕੇ ਖਾਰਾ ਪਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ॥14॥
“ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਰੰਗਾਂ ਵਾਲੇ ਪੰਛੀ ਜਦ ਸਮੇਰੂ ਪਰਬਤ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਰੰਗ ਵਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਪਰਬਤ ਦਾ ਖਾਸ ਗੁਣ ਹੈ। 15 ॥
“ਕਲਿਆਣ ਮਿੱਤਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਮਿਥਿਲਾ ਦੇ ਰਾਜੇ ਸੰਜੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਦੇ ਸੁੱਖ ਭੋਗ ਕੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਲਾਲੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਵ ਲੋਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ॥16॥
[84]
