________________
ਤੈਨੂੰ ਕੁੱੜੇ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿੱਚੋਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ, ਤੇਰੀ ਅੰਗੁਲੀ ਦੀ ਪੀਕ ਅਤੇ ਖੂਨ ਨੂੰ ਚੁਸਕੇ ਤੇਰਾ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ, ਹੇ ਪੁੱਤਰ ! ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ’ ॥52॥
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਾ ਕੋਣਿਕ ਚੇਲਨਾ ਦੇਵੀ ਦੇ ਮੁਖੋ ਅਜੇਹੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ ਆਖਣ ਲਗਾ, “ਹੇ ਮਾਂ! ਦੇਵਤਾ, ਗੁਰੂ, ਦੇ ਸਮਾਨ (ਮੇਰੇ ਤਿ) ਪਿਆਰ ਭਾਵ ਰੱਖਨ ਵਾਲੇ ਪਿਤਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਜੇਲ ਵਿਚ ਸੁਟ ਕੇ ਮੈਂ ਦੁਸ਼ਟ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਛੇਤੀ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਣਿਕ ਦੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਕਟਦਾ ਹਾਂ” ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਉਹ ਅਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪਰਸਾ ਲੈ ਕੇ ਜਿਥੇ ਜੇਲ ਖਾਨਾ ਸੀ ਉਧਰ ਨੂੰ ਚੱਲ ਪਿਆ। ॥53॥ | ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਖ ਕੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਪਰਸਾ (ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ)
ਹਿਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੱਦ ਪਸਾ ਲੈ ਕੇ ਉਹ (ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ) ਕੋਣਿਕ ਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿਚ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਖਦਾ ਹੈ, “ਇਹ ਕੋਣਿਕ ਕੁਮਾਰ ਮੌਤ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਬੇਸ਼ਰਮ, ਬੁਧੀ ਹੀਨ, ਲਛਮੀ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਪਰਸਾ ਲੈ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਰੇਗਾ? ? ਇਸ ਡਰ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਨੇ, ਤਾਲਪੁਟ ਨਾਮ ਦਾ ਜ਼ਹਿਰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਨੇ ਤਾਲਪੁਟ ਜ਼ਹਿਰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੀ ਮਹੂਰਤ ਵਿਚ ਜ਼ਹਿਰ ਉਸ (ਣਿਕ ਰਾਜਾ) ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿਚ ਫੈਲ ਗਿਆ ਸਿੱਟੇ ਵਲ਼ੋਂ ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਪ੍ਰਾਣ ਰਹਿਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਹਰਕਤ ਰਹਿਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਤੇ ਜੀਵਨ ਰਹਿਤ ਹੋ ਗਿਆ।
| ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਣਿਕ ਕੁਮਾਰ ਜਿਥੇ ਜੈਲ ਖਾਨਾ ਸੀ ਉੱਥੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਆ ਕੇ ਰਾਜਾ ਣਿਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਣ ਰਹਿਤ, ਹਰਕਤ ਰਹਿਤ, ਜੀਵਨ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਜਮੀਨ ਤੇ ਡਿਗਿਆ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਵੇਖ ਕੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਅਸਹਿ ਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਦੁੱਖੀ ਹੋ ਕੇ
- 18 -
