________________
ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੁਲਸਾ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਹੀ ਭੋਜਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਲੋਕ ਸੁਲਸਾ ਦੇ ਘਰ ਆਏ ਅਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗੇ, “ਤੇਰੇ ਕਰਮ ਚੰਗੇ ਹਨ ਕਿ ਤੇਰੇ ਘਰ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਅਤੇ ਸ਼ਿਵ ਆਏ ਹਨ”। ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਸੁਲਸਾ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਇਹ ਕੋਈ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਮਹੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਢੋਂਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਦਾ ਇੰਦਰ ਜਾਲ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਢੋਂਗ ਨਾਲ ਧਰਮ ਤੋਂ ਗਿਰਾਉਣ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਰਚ ਰਿਹਾ ਹੈ”।
ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੁਲਸਾ ਦੀ ਆਖੀ ਗੱਲ ਅੰਬੜ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨੂੰ ਆਖੀ। ਅੰਬੜ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਸੁਲਸਾ ਦੀ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮਹਾਨ ਹੈ। ਜੋ ਮੇਰੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਡਾਵਾਂਡੋਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਸੁਲਸਾ ਦੀ ਜੋ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਸੱਚਮੁਚ ਹੀ ਇਸ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਰਾਗ ਦਵੇਸ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਧਰਮ ਲਾਭ ਆਖਣ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੁਲਸਾ ਨੇ ਸ਼ੀਲ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਧਰਮ ਅਰਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਗੁਜਾਰਿਆ ਤੇ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਵੀ ਧਰਮ ਅਰਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਗੁਜਾਰਿਆ। ਇਹ ਸ਼ੀਲ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਕਾਰਨ ਹੀ ਉਹ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿੜ ਰਹੀ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਂਵੀਰ ਦੇ ਧਰਮ ਲਾਭ ਦੀ ਇਕ ਮਾਤਰ ਪਾਤਰ ਬਣੀ। ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਖਾਂ ਉਪਾਸ਼ਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੁਲਸਾ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਸਥਾਨ ਦਿਤਾ। ਸੁਲਸਾ ਦੀ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਸੱਚੀ ਸ਼ਰਧਾ ਅਤੇ ਸ਼ੀਲ ਕਾਰਨ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੋਇਆ।
[76]