________________
ਸਕਦੀ ਹਾਂ”। ਸਤੀ ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਅਜਿਤਸੈਨ ਵੀ ਉੱਥੇ ਆ ਗਿਆ। ਸਤੀ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਅਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਦੱਸੀਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਨਿਮੰਤਰਨ ਦੇਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਬਣਾਇਆ। ਅਜਿਤਸੈਨ ਦਾ ਨਿਮੰਤਰਨ ਪਾ ਕੇ ਰਾਜਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਸਮੇਤ ਅਜਿਤਸੈਨ ਦੇ ਘਰ ਆਇਆ। ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਨੇ ਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਇਕ ਆਸਨ ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸਮਗਰੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜੇ ਨੇ ਅਜਿਤਸੈਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਤੇਰੇ ਇੱਥੇ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਵਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਫਿਰ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਖੁਆਉਗੇ। ਮੰਤਰੀ ਅਜਿਤਸੈਨ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਰਾਜਨ! ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਚਾਰ ਯਕਸ਼ ਅਧੀਨ ਹਨ। ਉਹ ਹਰ ਸਮੇਂ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦੀ ਵਸਤੂ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਆਖ ਕੇ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਲੱਗਣ ਵਾਲੇ ਭੋਜਨ ਪਰੋਸ ਕੇ ਰਾਜ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸੰਨਮਾਨ ਕੀਤਾ।
ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾਨ ਨਵਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਰਾਜਾ ਆਖਣ ਲੱਗਾ, “ਅਜਿਹੇ ਯਕਸ਼ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਫੌਜ ਦੀ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਹੋ ਸਕੇ। ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮੰਗ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਚਾਰਾਂ ਕਪਟੀ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਪੇਟੀ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਆਖਿਆ, “ਦੁਪਿਹਰ ਨੂੰ ਜਦ ਰਾਜਾ ਭੋਜਨ ਮੰਗੇ ਤੱਦ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਕੁੱਝ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਬੋਲੇ ਰਹਿਨਾ ਜੇ ਬੋਲੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਖਤਰਾ ਹੈ ” । ਚਾਰਾਂ ਨੇ ਬੇਵਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਰਾਜਾ ਪੇਟੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਪੜਾਉ ਤੇ ਪੇਟੀ ਖੋਲ ਕੇ ਯਕਸ਼ ਤੋਂ ਭੋਜਨ ਮੰਗਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਚਾਰੇ ਕਪਟੀ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਮਹਾਰਾਜ ! ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਖੁੱਦ ਹੀ ਭੁੱਖ ਕਾਰਨ ਤੜਪ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਆਪ ਨੂੰ ਕੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਰਾਜਾ ਨੇ ਚਾਰਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ ਪਹਿਚਾਨ ਲਈ। ਉਹ ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਦੀ
[68]
