________________
ਸਾਰਥੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਰੱਥ ਵਾਪਸ ਮੋੜ ਲਿਆ। ਦੂਰ ਖੜੀ ਮੰਗੇਤਰ ਰਾਜਲ ਨੇ ਰੱਥ ਨੂੰ ਮੁੜਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਰਮਾਨ ਢਹਿਢੇਰੀ ਹੋ ਗਏ। ਆਪਣੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਤੋਂ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਰੱਥ ਮੁੜਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜਾਣਿਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਪਰਤਿਗਿਆ ਕੀਤੀ ਕਿ ਅਰਿਸ਼ਟਨੇਮੀ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਹਨ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਹਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੇ ਅਗਲੇ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਉਧਰ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟਨੇਮੀ ਨੇ ਤੀਰਥੰਕਰ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਸਾਲ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸਾਧੂ ਜੀਵਨ ਹਿਣ ਕਰ ਲਿਆ। ਰਾਜਲ ਨੇ ਵੀ ਸਾਧਵੀ ਜੀਵਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟਨੇਮੀ ਗਿਰਨਾਰ ਪਰਬਤ ਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਸਨ, ਆਪ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਸਾਧਵੀ ਰਾਜਲ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਆਪ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਉੱਤਪਨ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ 700 ਸਾਥੀ ਸਾਧਵੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈਕੇ, ਗਿਰਨਾਰ ਪਰਬਤ ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਚੜ੍ਹਨ ਲੱਗੀ। ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਮੌਸਮ ਬਦਲ ਗਿਆ ਪਹਾੜ ਦੇ ਉਪਰ ਹਨੇਰੀ ਮੀਂਹ ਦਾ ਝੱਖੜ ਝੂਲਣ ਲੱਗਾ। ਸਾਰੀਆਂ ਸਾਧਵੀਆਂ ਸਿਰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਸਾਧਵੀ ਰਾਜਮਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਭੱਜ ਗਏ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਧਾਰਨ ਯੋਗ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲੱਈ। ਸੰਯੋਗ ਨਾਲ ਉਸ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟਨੇਮੀ ਦਾ ਭਰਾ ਰੱਥਨੇਮੀ ਬੈਠਾ ਧਿਆਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸਾਧਵੀ ਰਾਜਲ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵਿਖਾਈ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਸ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਸੁਕਣ ਲਈ ਪਾ ਦਿੱਤੇ, ਅਚਾਨਕ ਬਿਜਲੀ ਚਮਕੀ ਮੁੱਨੀ ਰੱਥਨੇਮੀ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਾਧਵੀ ਰਾਜਮਤੀ ਦੇ ਬਸਤਰਹੀਨ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪਈ।
[41]
