________________
ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਨਾਤੱਟ ਕੋਲ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਰਾਹੀ ਦੱਸਿਆ ਮੂਲ ਦੇਵ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਚਲੋ ਅਸੀਂ ਇੱਕਠੇ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ। ਯਾਤਰੀ ਦੇ ‘ਹਾਂ ਕਹਿਣ ‘ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕਠੇ ਚਲ ਪਏ। ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਆਇਆ। ਯਾਤਰੀ ਕੋਲ ਰਾਹ ਦਾ ਭੋਜਨ ਸੀ। ਮੂਲ ਦੇਵ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਭੋਜਨ ਵਿਚੋਂ ਹਿੱਸਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਪਰ ਯਾਤਰੀ ਨੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿਤਾ। ਤੀਸਰੇ ਦਿਨ ਜੰਗਲ ਪਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੂਲਦੇਵ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਪਿੰਡ ਹੈ”? ਯਾਤਰੀ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹਾਂ ” ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮੂਲ ਦੇਵ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਸਤਾ ਵਿਖਾ ਦਿਤਾ। ਮੂਲਦੇਵ ਉਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਭਿਖਿਆ ਰਾਹੀਂ ਭੁੱਖ ਮਿਟਾਉਣ ਦਾ ਉਪਾਅ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ। ਘੁੰਮਦੇ ਘੁੰਮਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਉੜਦ ਦੀ ਦਾਲ ਦੀਆਂ ਬੱਕਲੀਆਂ ਮਿਲਿਆਂ।
ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤੱਪਸਵੀ ਜੈਨ ਮੁੱਠੀ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਤੱਪਸਿਆ ਪੂਰੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਵਰਤ ਖੋਲਣ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਟਾਕਰਾ ਰਾਜਾ ਮੂਲਦੇਵ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਰਾਜਾ ਮੂਲਦੇਵ ਨੇ ਉਹ ਬੱਕਲੀਆਂ ਦਾ ਭੋਜਨ ਉਸ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਇਸ ਮਹਾਨ ਦਾਨ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਕੇ, ਮੂਲਦੇਵ ਨੂੰ ਵਰ ਮੰਗਣ ਲਈ ਆਖਿਆ, ਮੂਲਦੇਵ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਹਜਾਰ ਹਾਥੀ, ਦੇਵਦੱਤਾ ਨਾਲ ਮੰਗਣੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਉੱਥੋਂ ਚੱਲ ਕੇ ਮੂਲਦੇਵ ਫਿਰ ਵੇਨਾਤੱਟ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਕਾਰਨ ਫੜਿਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾਉਨ ਵਾਲਾ ਰਾਜਾ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਮਰ ਗਿਆ।
[33]
