________________
ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਰਾਜਾ ਹੱਸ ਪਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਕਲਮ ਦੇ ਧਨੀ ਹੋ ਅਤੇ ਕਲਮ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਕਦੇ ਵਾਸਤਾ ਨਹੀਂ ਪਿਆ। ਕੋਈ ਚੀਜ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਆਪਣਾ ਇਨਾਮ ਲਵੋ ਅਤੇ ਫੈਸਲਾ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਛੱਡ ਦਿਉ”।
ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਨੇ ਚੰਡ ਤਨ ਨੂੰ ਕਰੋਧੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਬਣਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ। ਇਹ ਕੰਮ ਰਾਜਾ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਸੀ। ਰਾਜਾ ਚੰਡ ਤਨ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਤ ਭੇਜਕੇ ਰਾਣੀ ਮਿਰਗਾਵਤੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਰਾਜਾ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਅਪਮਾਨਤ ਭਾਸ਼ਾ ਸੁਣਕੇ ਕਰੋਧਿਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਦੂਤ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਅਪਣੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਆਖ ਕਿ ਜੱਦ ਤੱਕ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੀ ਕਤਰਾ ਹੈ ਤੂੰ ਮਿਰਗਾਵਤੀ ਦੀ ਛਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੂਹ ਸਕਦਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਛੁਹਣਾ ਮੌਤ ਨਾਲ ਖੇਡਨ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਜੇ ਮਿਰਗਾਵਤੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਕੱਫਨ ਬੰਨ ਕੇ ਆਉਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਦੂਤ ਵਾਪਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਰਾਜਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਰਾਜਾ ਚੰਡ ਦੋਤਨ ਨੂੰ ਸੁਣਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਦੀ ਤਾਕਤ ਬਾਰੇ ਵੀ ਚੰਡ ਤਨ ਨੂੰ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ। ਪਰ ਚੰਡ ਤਨ ‘ਤੇ ਤਾਂ ਕਾਮ ਦਾ ਭੂਤ ਸਵਾਰ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਪਣੀ ਵਾਸਨਾ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਲੈ ਕੇ ਰਾਜਾ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਦੋਹਾਂ ਰਾਜਿਆਂ ਵਿੱਚਕਾਰ ਘਮਾਸਾਨ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ, ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਧੋਣਾ ਪਿਆ ਕੋਸਾਂਭੀ ਨਗਰੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।
ਸ਼ਤਾਨਿਕ ਦੇ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਚੰਡ ਤਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਆਖਿਆ, “ਅਜੇ ਰਾਣੀ ਮਿਰਗਾਵਤੀ ਪਤੀ ਦੇ ਵਿਛੋੜੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਸ ਉੱਤੇ ਸਖਤੀ ਕਰਨਾ
[105]
