________________
ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖੁੱਲਿਆ ਤਾਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ। ਮਹਿਲ ਦੇ ਇਕਾਂਤ ਵਾਤਾਵਰਨ ਵਿੱਚ ਰਾਣੀ ਨੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤ੍ਰਿਆ ਚਰਿਤਰ ਰਾਹੀਂ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਆਪਣੇ ਸ਼ੀਲ ਧਰਮ ਤੇ ਕਾਇਮ ਰਿਹਾ। ਆਖਰ ਵਿੱਚ ਤ੍ਰਿਆ ਚਰਿਤਰ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਨ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਰਾਣੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਫਾੜ ਲਏ, ਅਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਆਪ ਹੀ ਨੋਹਾਂ ਨਾਲ ਖੁਰਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਇਹ ਸੂਚਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਕਿ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਰਾਣੀ ਦਾ ਸ਼ੀਲ ਭੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ।
ਰਾਜਾ ਦੱਧੀਵਾਹਨ ਨੇ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ, ਪਰ ਸ਼ੀਲ ਤੇ ਦ੍ਰਿੜ ਸੇਠ ਨੇ ਰਾਣੀ ਵਿਰੁਧ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆਖੀ ਉਹ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ। ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਰਾਣੀ ਦੀ ਗੱਲ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਾਂਗਾ ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਰਾਣੀ ਅਤੇ ਪਰੋਹਿਤਨੀ ਕਪਿਲਾ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦਾ ਦੰਡ ਦੇਵੇਗਾ। ਸੋ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਂਗਾ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਲਈ ਚੁੱਪ ਰਹਿਕੇ ਧਰਮ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰਨਾ ਹੀ ਉੱਤਮ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਚ ਕੇ ਉਹ ਨਮਕਾਰ ਮੰਤਰ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
| ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੇਠ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧੀ ਜਾਣਕੇ ਸੂਲੀ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿਤਾ। ਉਹ ਨਮਕਾਰ ਮੰਤਰ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਸੂਲੀ ਉਪਰ ਚੱੜ੍ਹ ਗਿਆ ਪਰ ਸ਼ੀਲਵਾਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਸ਼ਟ ਹਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਕਸ਼ਟ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਗਲੇ ਦਾ ਹਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਸ਼ੀਲ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਾਰਨ ਸੂਲੀ ਦਾ ਸਿੰਘਾਸਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸ ਸਿੰਘਾਸਨ ਦੇ ਉੱਪਰ ਬਿਠਾ ਕੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕੀਤੀ। ਰਾਜਾ ਤੇ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਜਦ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੇਠ ਤੋਂ
[89]
