________________
ਉੱਤਮ ਚਰਿੱਤਰ (ਸਾਧੂ ਜੀਵਨ) ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਜੋ ਸ਼ਰਧਾ ਸੀ, ਜੋ ਭਾਵ ਮਨ, ਉਸੇ ਸ਼ਰਧਾ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਖੰਡ ਰੱਖਕੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ਅਚਾਰਿਆ ਰਾਜ ਤੀਰਥੰਕਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਆਦਿ ਦੱਸੇ ਮੂਲ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਅਪ੍ਰਤਿਪਾਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਪ੍ਰਗਟ ਚੜ੍ਹਦੇ ਵੇਖ ਕੇ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ॥੬੧॥
੧੨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤਪ, ਛੇ ਕਾਇਆ ਦੇ ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਰੱਖਿਅਕ ਰੂਪ ਸੰਜਮ, ਯੋਗ, ਸਵਾਧਿਆਏ, ਬਚਨ ਆਦਿ ਰੂਪ ਸੰਜਮ ਵਿਉਪਾਰ ਵਿਚ ਲਗਾਤਾਰ ਸਥਿਤ ਮੁਨੀ, ਆਪਣੀ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਰੱਥ ਹੈ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਫੋਜ ਵਿੱਚ ਹਥਿਆਰਾਂ ਤੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੀਆਂ ਬਹਾਦਰ ਸੈਨਿਕ ਫੋਜਾਂ। ॥੬੨॥ (ਭਾਵ ਤਪ, ਸੰਜਮ ਸਵਾਧਿਆਏ ਰੂਪੀ ਸ਼ਸਤਰ ਵਾਲਾ ਸਾਧ ਆਪਣੇ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਮੋਹਰੂਪੀ ਸੇਨਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥ ਹੈ।
ਸਵਾਧਿਆਏ ਰੂਪ ਸ਼ੁਭ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਤੇ ਪਰਾਏ ਦਾ ਰੱਖਿਅਕ, ਸ਼ੁੱਧ ਭਾਵਾਂ ਵਾਲਾ, ਤਪਸਿਆ ਵਾਲਾ, ਮੁਨੀ ਪਹਿਲਾ ਕੀਤੇ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅੱਗ ਤਪਾਉਨਾ ਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਮੇਲ ਸ਼ੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਭਾਵ ਕਰਮ ਨਿਰਜਲਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ॥੬੩॥
ਉਪਰ ਆਖੇ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਦੁੱਖ ਸਹਿਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਰਿਸ਼ੈ ਸਹਿਨ ਵਾਲਾ, ਇੰਦਰੀਆਂ ਦਾ ਜੇਤੂ, ਸੁਰੁਤ ਗਿਆਨ ਵਾਲਾ, ਮਮਤਾ ਰਹਿਤ, ਪਰਿਗ੍ਰਹਿ ਰਹਿਤ ਸਾਧੂ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਭਾ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਬਦਲ ਰਹਿਤ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਚੰਦਰਮਾ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ।
ਸਾਧੂ ਦੇ ਆਚਾਰ ਪ੍ਰਣਿਧਿ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਆਖੇ ਆਚਰਨ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਵਨ ਗੁਜਾਰਨ ਨਾਲ ਕਰਮ ਰੂਪੀ ਬਦਲਾ ਉੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਸਾਧੂ ਕੇਵਲ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਜੋਤ ਨਾਲ ਸੋਭਾਏ ਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੬੪॥
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ।
