________________
ਮਕਾਨ, ਵਿਨਾ, ਵਿੱਚ ਦੁਸਰੇ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਧੁ ਸਾਧਵੀ ਯੋਗ ਉਪਰੋਕਤ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਹੋਏ, ਹੱਥ ਆਦਿ ਸਥਾਨ ਤੇ ਜਤਨਾ ਪੂਰਵਕ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੇਖ ਕੇ ਪੁੱਜ ਕੇ, ਇਕਾਂਤ ਜਗਾ ਤੇ ਛੱਡ ਦੇਵੇ ਪਰ ਤਰੱਸ ਕਾਇਆ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਨਾ ਦੇਵੇ। ॥੨੩॥ ਜਤਨਾ ਤੇ ਬਿਹਾਰ ਆਦਿ ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼: ਬਿਨਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਚਲਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਣ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਫਲ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੧॥
ਬਿਨਾਂ ਸਾਵਧਾਨੀ ਖੜਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਫਲ ਲੇਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੨॥
ਬਿਨਾਂ ਸਾਵਧਾਨੀ ਬੈਠਣ ਵਾਲਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਫਲ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੩॥
ਬਿਨਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਸੋਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਫਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੪॥
ਬਿਨਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੫॥
ਬਿਨਾਂ ਸਾਵਧਾਨੀ ਬੋਲਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਹੁੰਦਾ । ਜਿਸ ਦਾ ਫਲ ਜੀਵ ਲਈ ਕੋੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੬॥
“ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ! ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਗਮਨ ਕਰੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਖੜਾ ਹੋਵੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬੈਠੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਵੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੋਜਨ ਕਰੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬੋਲੇ ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੀਵ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਪਾਪ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕਦਾ ਹੈ। ॥2॥
ਜਤਨਾ (ਸਾਵਧਾਨੀ) ਨਾਲ ਗਮਨ (ਚਲੇ) ਕਰੇ, ਖੜਾ ਹੋਵੇ, ਬੈਠੇ, ਸੋਏ, ਭੋਜਨ ਕਰੇ, ਬੋਲੇ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਗੁਜਾਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਧੂ ਦਾ ਪਾਪ ਕਰਮ ਦਾ ਬੰਧਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ॥੮॥
