________________
ਸਚਿਤ ਜਲ ਨਾਲ (ਭਿਜੇ ਵਸਤਰ) ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨਾ ਪੁੱਜੇ ਅਤੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਮਲੇ। ਅਜਿਹੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾ ਸਪਰਸ਼ ਕਰੇ। ॥2॥
ਭਿੱਜੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨਾਲ ਉਪਾਸਰੇ ਤੇ ਆਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਸੁਕ ਜਾਨ ਤੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰੇ। ਭਿੱਜੇ ਕਪੱੜੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦੇਵੇ । ਸੁਕ ਜਾਣ ਤੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਗਾਵੇ।
ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਜਵਾਲਾ ਦੇ, ਅੰਗਾਰੇ, ਅੱਗ, ਲੋਹੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ, ਜਵਾਲਾ ਵਾਲੀ ਅੱਗ, ਜਲਦੀ ਲਕੱੜ ਆਦਿ ਨੂੰ ਨਾ ਖੁਦ ਵਾਲੇ, ਨਾ ਛੁਏ ਨਾ ਬੁਝਾਵੇ । ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾਲ ਅੱਗ ਦਾ ਵਰਤੋਂ ਨਾ ਕਰੇ। ॥੮॥
ਗਰਮੀ ਦੇ ਕਾਰਣ ਮੁਨੀ ਤਾੜ ਪਤੱਰ, ਕਮਲ ਦੇ ਪੱਤ, ਦਰਖਤ ਦੀ ਸਾਖ, ਮੋਰ ਪਿਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਹਵਾ ਨਾ ਕਰੇ। ਬਾਹਰ ਦੇ ਹੋਰ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਯੋਗ ਪਦਾਰਥ ਵੀ ਠੰਡਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹਵਾ ਨਾ ਕਰੇ। ॥੯॥
ਮੁਨੀ ਤਿਨਕੇ, ਘਾਹ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਫਲ ਅਤੇ ਮੁਲ ਦਾ ਆਪ ਛੇਦਨ ਭੇਦਨ ਨਾ ਕਰੇ ਅਤੇ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਕੱਚੇ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਨਾ ਲੈ ਆਵੇ। ॥੧੦॥
ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਖੜੇ ਰਹਿਨ ਤੇ ਬਨਸਪਤੀ ਦਾ (ਸਪਰਸ਼) ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ ਅਜਿਹੇ ਬਨ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਬੀਜ, ਹਰੀ ਬਨਸਪਤੀ, ਉਦਿਕ (ਪਾਣੀ) ਉਤੰਗ ਕੁਕਰਮੁ ਜਾਂ ਕੀੜੀਆਂ ਦੀ ਖੁਡ ਜਾਂ ਪਨਕ ਬਨਸਪਤੀ (ਹਰੀ ਕਾਈ) ਤੇ ਉਪੱਰ ਖੜਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ॥੧੧॥
| ਮੁਨੀ ਬਚਨ ਤੇ ਕਾਈਆਂ ਜਾਂ ਹਰ ਤੌਰ ਤੇ ਮਨ ਤੋਂ ਅੰਦਰਲੇ ਭਾਵ ਨਾਲ ਤਰੱਸ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨਾਂ ਕਰੇ। ਸਭ ਪਾਣੀ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਤੋਂ ਉਪਰ ਹੋ ਕੇ, ਨਿਰਵੇਦ
