________________
ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਰਖੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਗੋਲਕ ਇਹ ਸਭ ਵੇਖ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਸਨਿਆਸੀ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਛੇੜਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ “ ਤੂੰ ਸਾਧੂ ਹੈਂ ਜਾਂ ਜੂਆਂ ਦਾ ਘਰ ।”
ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੱਤਕ ਤੇ ਗੁਸਾ ਆ ਗਿਆ । ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤੇਜੋਲੇਸ਼ਿਆ (ਭਸਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ) ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਉਪਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ । ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਉਸ ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ੀਤ ਲੇਸ਼ਿਆ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ । ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹਰ ਪਖੋਂ ਨਿਕਮੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਜਿੰਦਗੀ ਬਖਸ਼ ਦਿੱਤੀ ।
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਤੇਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਛੱਡਣ ਤੇ ਵੈਸ਼ਾਯਾਨ ਆਖਣ ਲੱਗਾ “ਬੀਤ ਗਈ, ਭਗਵਾਨ ਬੀਤ ਗਈ । ਗੋਸ਼ਾਲਕ, ਇਸ ਸਾਧੂ ਦੇ ਕਥਨ ਦਾ ਅਰਥ ਨਾ ਸਮਝ ਸਕਿਆ । ਉਹ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲਗਾ “ ਇਹ ਸਾਧੂ ਕੀ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਇਸ ਨੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਤੇਜ਼ੋਲੇਸ਼ਿਆ ਵਰਤੀ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੀ ਸ਼ੀਤ ਲੇਸ਼ਿਆ ਕਾਰਣ ਤੂੰ ਬਚ ਗਿਆ । ਇਹ ਤੱਪਸਵੀ ਆਖ ਰਿਹਾ ਹੈ “ਜੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਡਰ ਗਿਆ । ਉਸ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ “ ਹੇ ਭਗਵਾਨ ! ਇਹ ਤੇਜ਼ੋਲੇਸ਼ਿਆ ਕਿਵੇਂ ਹਾਸਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ? " ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿਤਾ “ ਹੇ ਗੋਬਾਲਕ ! ਕੋਈ ਮੱਨੁਖ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਵਰਤ ਕਰਦਾ ਰਹੇ । ਸੂਰਜ ਸਾਹਮਣੇ ਨਿਗਾਹ ਟਿਕਾ ਕੇ ਖੜਾ ਰਹੇ, ਵਰਤ ਖੋਲਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੁਠੀ ਭਰ ਉੱੜਦ ਅਤੇ ਚੁਲੀ ਭਰ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਹਿਣ ਕਰੇ । ਇੰਨੀ ਤੱਪਸਿਆ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਤੇਜੋਲੇਸ਼ਿਆ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਉਤਪੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।
| ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਫੇਰ ਸਿਧਾਰਥਪੁਰ ਪੁਜੇ । ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਨੂੰ ਤਿਲ ਵਾਲੇ ਬੂਟੇ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ । ਉਹ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਉਸ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ “ ਉਹ ਤਿਲ ਦਾ ਬੂਟਾ ਨਹੀਂ ਉਗਿਆ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸਾਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ।”
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਤਰ ਦਿਤਾ “ ਹੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ! ਚਲਾਕ ਨਾ ਬਣ ਤੂੰ ਇਹ ਬੂਟਾ ਪੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਤਿਲ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿਚ ਗਿਰ ਗਏ ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਬੂਟਾ ਖੜਾ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਹਰ ਫੁੱਲ ਅੰਦਰ ਸੱਤ ਤਿਲ ਹਨ ।”
ਗੋਲਕ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਬੂਟਾ ਪੁੱਟ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸੱਚ ਨਿਕਲੀ । ਇਸ ਤੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ " ਹੋਣੀ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ । ਇਸਨੂੰ ਕੋਈ ਟਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ । ” ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਭ ਜੀਵ ਮਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੁਰਾਣੀ ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦੇ ਹਨ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਨੂੰ ਨਿਯਤੀਵਾਦ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਉਪਾਸ਼ਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ । ਹੁਣ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋ ਗਿਆ । ਉਹ ਵਸਤੀ ਵਿਖੇ ਹਾਲਾ ਹਲ ਘੁਮਾਰਨ ਦੇ ਘਰ
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ
52