________________
ਦੋ ਸ਼ਬਦ
ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਤ ਉਪਧਿਆਏ ਸੀ ਅਮਰ ਮੁਨੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ
(ਰਾਜ)
ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮੰਗਕਾਰੀ, ਧਰਮ ਤੀਰਥ ਅਰਿਹੰਤ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਤੀਰਥੰਕਰ ਮਣ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇਹ ਪਖੋਂ ਭਲਾ ਇਕ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਹਨ । ਪਰ ਅਨੰਤ ਗਿਆਨ, ਅੰਨਤ ਦਰਸ਼ਨ ਆਦਿ ਤੱਤਵ ਦਰਿਸ਼ਟੀ ਪਖੋਂ ਉਹ ਅਨੰਤ ਜੋਤੀ ਸਵਰੂਪ, ਮਹਾਨ, ਧਰਮ ਚਿਤੰਨ ਹਨ । ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੜੇ ਮਹਾਪੁਰਸ਼ ਹਨ । ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਅਪਰਮਪਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹਨ । ਇਕ ਖਾਸ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਖਾਸ ਸਮੇਂ ਜਨਮ ਲੈ ਕੇ ਵੀ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਕਾਲ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹਨ । ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸਮਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਲਭਣ ਵਾਲੇ ਕੇਵਲ ਰਾਸ਼ਟਰ ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ ਮਹਾਪੁਰਸ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਸਾਰੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮ ਪੁਰਸ਼ ਹਨ । | ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਇੰਨੇ ਗਿਨੇ ਪੁਰਾਣੀਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਕਿਸੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਚੋਖਟੇ ਵਿਚ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। · ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਫਿਰਕੂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਝੂਠੇ ਹੰਕਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੀਮਾ ਰਹਿਤ ਸ਼ਖਸੀਅਤ, ਕੰਮ ਅਤੇ ਅਰਿਹੰਤ ਹੋਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਛੋਟੇ ਘੇਰੇ ਵਿਚ ਇੱਕਠਾ ਅਤੇ ਸੀਮਿਤ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ ।ਉਹ ਅਨੰਤ ਸਾਗਰ ਸਾਡੀਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਕਾਰਣ, ਆਮ ਲੋਕ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ।
| ਇਸੇ ਕਾਰਣ (ਗਣਧਰਾਂ) ਅਚਾਰਿਆ ਭੱਦਰਵਾਹੁ, ਮਹੱਤਰ ਜਿਦਾਸ ਆਦਿ ਮਹਾਨ ਆਤਮਾ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਉਪਰੋਕਤ ਰੂਪ ਵਿਚ, ਪਖਪਾਤ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਵਿਸ਼ਾਲਦਰਿਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਭ ਪਾਸੋਂ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਮੰਗਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਸੀ । ਪਰ ਸਮੇਂ ਦਾ ਵਹਾ ਜਿਉ-ਜਿਉ ਅਗੇ-ਅਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਫਿਰਕੂ ਸੋਚਣੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀ ਗਈ । ਸਿਟੇ ਵਜੋਂ ਮਹਾਂਵੀਰ ਵਿਸ਼ਵਪੁਰਸ਼ ਨਾ ਰਹਿ ਕੇ ਇਕ ਫਿਰਕੂ ਕਥਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਗਏ । ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਖੰਡ (ਸੰਪੂਰਨ
