________________
ਹੈ। ਉਹ ਆਖਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ (ਆਫਤ) ਆ ਗਈ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਦਰਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਘਰ ਦੀ ਇੱਜਤ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦਾ ਭੋਜਨ ਬਣਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਭੋਜਨ ਤਾਂ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਉਮੰਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸਗੋਂ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਭੋਜਨ ਬਣ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਸੱਸ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕੀਤਾ ਪਾਇਆ ਕਿ ਇੱਕ ਸਬਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਕਮੀ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਬਹੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਬਹੂ ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਲਵੋ।
T
ਸੱਸ ਦੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਨਾਅ ਨਾਲ ਭਰੀ ਬਹੂ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਆਖਦੀ ਹੈ, ਮਾਤਾ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਮੀਆਂ ਦੱਸਣੀਆਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਕਮੀਆਂ ਖੋਜਣ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਅੱਵਲ ਹੋ ਅਤੇ ਮਹਾਭਾਰਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ।
ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਭਲਾ ਔਰਤ ਦਾ ਤਨਾਅ ਕਿਵੇਂ ਛਿੱਪ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮਹਿਮਾਨ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾਲ ਭੋਜਨ ਕਰਕੇ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਔਰਤ ਦਾ ਤਨਾਅ ਸਿਖਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਖਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਇਹ ਸੱਭਿਅਤਾ ਹੀਨ ਲੋਕ ਹਨ, ਮੈਂ ਇੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਭੋਜਨ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।
ਦੋਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੰਮ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਭੋਜਨ ਬਣਾਇਆ, ਇੱਕੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਧਨ ਦਾ ਖਰਚ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਜਮੀਨ ਆਸਮਾਨ ਦਾ ਫਰਕ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਨੇ ਇਸ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲਿਆ ਕਿ ਸਭ ਕੁੱਝ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨ ਦਾ ਚੰਗਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲੀਆ ਹੈ। ਫੋਲੋਅਰ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ
ਆਤਮ ਧਿਆਨ
44
