________________
इन्द्रभूतेः
कल्पसूत्र सन्दाथै ||५०७||
निवारणम् प्रतिबोधश्च
भविस्सइ।तं इच्छमि णं देवाणुप्पिया! सयमेव पव्वाविअं, त्ति पत्थेमि । भदन्त! रुक्खस्स उच्चत्तमाविउं वामणजणो विव अहं मइमंदो तुम्हं परिक्खिउं समागओ, सामी। जो तए मम पडिबोहो दत्तो तेणं संसाराओ विरत्तोम्हि। अओ में पव्वाविय दुक्खपरंपराउलाओ भवसायराओ तारेह ।
तए णं समणे भगवं महावीरे इमो मे पढमो गणहरो भविस्सई' त्ति 1 कटु तं पंचसयसिस्ससहियं निय हत्थेण पव्वावेईय। इंदभूई अणगारे मण
पज्जवनाणे समुप्पण्णे, छ? छद्रेणं अणिक्खित्तेणं तवोंकम्मेणं संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं गोयमगोत्ते इंदभूई अणगारे समणस्स भगवओ महावीरस्स जेटे अंतेवासी जाए इरियासमिए भासासमिए एसणासमिए आयाणभंडमत्तनिक्खेवणासमिए उच्चारपासवण
॥५०७॥