________________
विपाकचन्द्रिका टीका, श्रु० १, अ० १, सुधर्मवर्णनम् .
जितक्रोधमानमायालोभ : क्रोधादिकषायविजयीत्यर्थः, जीविताऽऽशामरणभयविप्रमुक्तः, पुनस्तद्वर्णनमाह - ' चउद्दस पुब्बी ' चतुर्दशपूर्वी = चतुर्दशपूर्वधारी ' चउनाणोवगए ' चतुर्ज्ञानोपगतः = केवलवर्जितमत्यादिचतुर्ज्ञानवान्, 'पंच हिं अणगारसहिं सर्द्धि संपरिवुडे' पञ्चभिरनगारशतैः सार्धं संपरिवृतः 'पुव्वाणुपुचि ' पूर्वानुपूर्व्या = तीर्थकरोक्त परम्परया, 'चरमाणे ' चरन = विहरन् 'जाव' यावत्--- 'ग्रामानुग्रामं द्रवन्नित्यर्थः, 'जेणेव पुण्णभद्दे चेइए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता ' यत्रैव पूर्णभद्रं चैत्यं तत्रैवोपागच्छति, उपागत्य ' अहापडिरूवं' यथाप्रतिरूपं= साधुकल्प्यम् ' जाव' यावत्, यावच्छन्देन - अवग्रहम् = आज्ञाम् अवगृह्य संयमेन तपसा चात्मानं भावयन् - इत्यर्थस्य संग्रहः, 'बिहार' विहरति ।
३७
" परिसा निग्गया' परिषन्निर्गता = श्रीसुधर्मस्वामिनं वन्दितुं धर्मकथा - उन वचनों से सदा हित होता था, कभी वे सावद्य वचन नहीं बोलते थे । वे यशस्वी थे उनका यश सर्वत्र प्रसिद्ध था । वे मुनिराज क्रोध, मान, माया और लोभ के सर्वथा विजयी थे । उन्हें न जीवन से मोह था और न मरण से भय ही, जीवन और मरण के प्रति उनके हृदय में सदा समभाव था । न वे जीविताशंसी थे और न मरणाशंसी ही । ये ग्यारह अंग और चौदह पूर्व के धारी, तथा मतिज्ञान, श्रुतज्ञान अवधिज्ञान और मनःपर्धयज्ञान, इन चार ज्ञानों से सुशोभित थे ।
उस उद्यान में पधार कर मुनिकल्प के अनुसार अवग्रहआज्ञा लेकर उतरे, और तप-संयम से अपनी आत्माको भावित करते हुए विचरने लगे ।
વચન ખેાલતા નહિ. તે યશસ્વી હતા તેમનું યશ સત્ર પ્રસિદ્ધ હતું. તે મુનિરાજે ક્રોધ, માન, માર્યા અને લેાભને સર્વથા જીતી લીધા હતા. તેમને જીવન ઉપર મેહ કે મરણુ પ્રતિ ભય ન હતા, જીવન અને મરણુ પ્રતિ તેમના હૃદયમાં હમેશાં સમભાવ હતા. તે જીવિતાસી ન હતા અને મરણાશસી પણ ન હતા, તે અગિયાર અગ અને ચૌદ પૂર્વાંનાં જ્ઞાન ધરાવનાર, તથા મતિજ્ઞાન, શ્રુતજ્ઞાન, અવધિજ્ઞાન, અને મન:પયજ્ઞાન, એ ચાર જ્ઞાનાથી સુÀાભિત હતા.
તે ઉદ્યાનમાં પધારીને મુનિકલ્પ અનુસાર અવગ્રહ–આજ્ઞા લઇને ઉતર્યાં, અને તપસચમથી પેાતાના આત્માને 'ભાવિત કરતા થકા વિચરવા લાગ્યા.
( परिसा निग्गया ) यपानगरीना निवासी नोने 'सुधर्मा स्वाभी मां ઉદ્યાનમાં પધાર્યા છે? તેવા પ્રખર મળ્યા કે એટલામાં પરિષદે (માસાના સમુદાય)