________________
fursad
॥ मूलम् ॥ तएण से दुज्जोहणे चारगपालए एयकम्मे ४ सुबहुपावं समजिणित्ता एगतीसं वाससयाई परमाउं पालित्ता कालमासे कालं किन्वा छट्टीए पुढवीए उक्कोसेणं बावीससागरोवमहिइएसु रइएस रइयत्ताए उववण्णे । से णं तओ अनंतरं उव्वहित्ता इहेव महराए नयरीए सिरिदामस्स रण्णो बंधुसिरिए देवीए कुच्छिसि पुत्तत्ताए उववण्णे । तए णं तीसे बंधुसिरीए देवीए ति मासाणं बहुपडिपुण्णाणं इमे एयारूवे दोहले पाउब्लूए - धन्नाओ णं ताओ अम्मयाओं जाव जाओ णं अप्पणो पइस्स हिययमंसेणं जाव सद्धि सुरं च५ जाव दोहलं विणेंति, तं जइ अहमवि जाव विणिज्जामि - तिकट्टु तंसि दोहलंसि अविणिजमाणंसि जाव झियाइ | रायपुच्छा, बंधुसिरीभणणं । तर णं से सिरिदासे राया तीसे बंधुसिरीए देवीए तं दोहलं केणवि उवाएणं विणेइ । तए णं सा बंधुसिरी देवी संपुष्णदोहला५ तं गर्भ सुहंसुहेणं परिवहइ । तए णं सा बंधुसिरी देवी नवहं मासाणं बहुपडिपुण्णाणं जाव दारगं पयाया । तए णं तस्स दारगस्स अम्मापियरो णिव्वते एगारसे दिवसे संपते वारसाहे इमं एयारूवं णामधेजं करेंति - होउ णं अम्हं दारगे नंदिसेणे नामेणं । तए णं से नंदिसेणे कुमारे पंचधाई परिवुडे जाव परिवड्ढइ । तए णं से नंदिसेणे कुमारे उम्मुक्कवालभावे जाव विहरड़, जाव जुबराया जाए यावि होत्था । तए णं से नंदिसेणे कुमारे रज्जे य जाव अंतेउरे य मुच्छिए ४ इच्छइ सिरिदामं रायं जीवियाओ ववरोवित्ता सयमेव रज्ज.कारेमाणे पालेमाणे विहरितए ॥ सू० ६ ॥
५१२