________________
८६५
प्रियदर्शिनी टीका अ० ३६ द्वीन्द्रियजीवनिरूपणम्
पल्लोयाणुल्लया चेव, तहे। ये वरांडेगा। जलूंगा जालंगा चेव, चंदणा य तहेव ये ॥१३०॥ इइ बेइंदिया एएऽणेगहा एवलायओ। लोगेगदेसे ते सटवे, न स्वस्थ विथोहिया ॥१३१॥ संतई पप्पणाईया, अपज्जवसिया वि थे। ठिई पंडुच्च साईया, लपज्जवलिया वि थे॥१३२॥ वासाई बारसा चेव, उकोलेण वियोहिया । बेइंदिय आउँठिई, अंतोसुहुन्तं जहनिया ॥१३३॥ संखिज्जकालमुकोला, अंतोनुहुतं जहनिया । बेइंदिय कायठिई, तं कायं तु असुंचओ ॥१३४॥ अणंतकालमुंशोलं, अंतोमुहू जहन्नयं । बेइंदिय जीवोणं, अंतरं च वियाहियं ॥१३५॥ एएसि वैष्णओ चैव, गंधओ रलफोलओ।
संठाणदेसओ वा वि, विहीणाई लहल्लओ ॥१३६॥ छाया-द्विन्द्रियास्तु ये जीवाः, द्विविधास्ते प्रकीर्तिताः ।
पर्याप्ता अपर्याप्ताः, तेषां भेदान् शृणुत मे ॥ १२८ ।। कृमयः सौमङ्गलाश्चैव, अलसा मातृवाहकाः। वासीमुखाश्च शुक्तयः, शंखाः शंखनकास्तथा ॥ १२९ ॥ पल्लुका अणुलताश्चैव, तथैव च वराटकाः ।। जलौकसो जालकाश्चैव, चन्दनाश्च तथैव च ॥ १३०॥ इति द्वीन्द्रिया एतेऽनेकधा एवमादयः ।। लोकैकदेशे ते सर्वे, न सर्वत्र वियाहिया ॥ १३१ ॥ संततिं प्राप्य अनादिकाः, अपर्यवसिता अपि च। स्थिति प्रतीत्य सादिकाः, सपर्यवसिता अपि च ॥ १३२ ।। वर्षाणि द्वादशैव तु, उत्कर्षेण व्याख्याता । द्वीन्द्रियाणाम् आयु:स्थितिः, अन्तर्मुहूर्त जघन्यिका ॥१३३।। संख्येयकालसुत्कृष्टा, अन्तर्मुहूर्त जघन्यिका। द्वीन्द्रियाणां कायस्थितिः, तं कार्य तु अमुञ्चताम् ॥१३४॥
०१०१