________________
७५
(६) गौरी-
उत
( इन्द्राचाउन्दः )
अज्ञानभाजः किल पक्षिणोपि, क्षितौ परिभ्रम्य सन्ति मायम् । नीडे सन्तासहिताः सुखेन तताऽपि किं देवर | मूढहकत्वम् ॥
(७) लक्ष्मणा
(इन्द्रनवाउन्दः )
स्नानादि सर्वाङ्गपरिक्रियाया, विचक्षण प्रीतिरसाभिराम' | विश्रम्भपात्र विधुरे सहाय, कोऽन्यो भवेदन विना मियाया ॥
छट्टी गौरीने करा
(इन्द्रवज्जा)
अज्ञान भाजः किल पक्षिणोऽपि क्षितौ परिभ्रम्य वसति साधम् । नीडे स्वगन्ता सहिता' सुखेन, ततोऽपि किं देवर | मूढ दक्त्वम् ॥१॥
हे देवरजी ! हमे तो तुम्हारी यह उदासीनता देखकर अपार दुःख होता है कारण कि देखो तो सही अज्ञानी पक्षी भी इधर उधर से घूम धाम कर जय सायकाल को अपने स्थान पर आते हैं तो वे भी अपनी कान्ता के साथ आनद से मनो विनोद किया करते हैं । परंतु पता नही तुम्हारी बुद्धि क्यों ऐसी विपरीत हो रही है जो तुम इनसे भी अधिक अज्ञानी बन रहे हो ॥१॥
છઠ્ઠી ગૌરીએ કહ્યુ
(न्द्रब1)
अज्ञानभाजः किल पक्षिणोऽपि, क्षितौ परिभ्रम्य वसन्ति सायम् । नीडे स्वकान्तासहिताः सुखेन, ततोऽपि किं देवर ! मूढ दृक्त्वम् ॥१॥
१
હે દેવરજી 1 અમેાને તેા તમારૂ આ ઉદાસિનપણુ જોઈને અપાર૬ ખ થાય છે કારણકે, જુએ તેા ખરા અજ્ઞાની પક્ષી પશુ અહીંતહીં રખડી રઝળીને જ્યારે સધ્યાકાળે પેાતાના સ્થાન ઉપર આવે છે ત્યારે તે પણ પેાતાની પત્નીની સાથે આનદથી માર જન કરે છે પરંતુ સમજાતુ નથી કે, તમારી બુદ્ધિ કેમ એવા વિપરીત થઈ રહી છે કે, જેથી તમા તેનાથી પણ વધારે અજ્ઞાની બની રહ્યા છે. પ્રા
