________________
उ०३
प्रेयदर्शिनी टीफा अ २२ नेमिनाथचरितनिरूपणम् ऽपराजित कुमार मानपुरम्सर मुनितम्ब राज्ञःसमीपे आनीतगन् । कृपा देहदय कुमारो विमलयोधसमागाद् मणिमूलिकाद्वय गृहीत्वा नीरेण तत् सप्य मुप्रभनृपस्य छुरिकाक्षतस्थाने लिप्तवान् ! अनुलेपनसमकालमेव राजा ऽपगतमाई स्वस्थो जात ।मोऽपराजित कुमारमेवमत्रवीत्-अये । निप्पारण न्यो !त्व मम भाग्यवानाऽगतोऽसि । दया वजन्मना रम्य कुल समलकतम्, कब जनपदस्त्वया धन्यतम कृत. ? सा नगरी सम्मति त्वद् रिरहेण ग्लेशिता ? स्म्यावस्त्या भालोचितचापल्येन बुमरीकृत ? एतत्सर्वगोतु मम चेतश्चञ्चलागते कामलता के वचनों को सुनकर मत्रिगण अपराजित कुमार के पास आये और बहुमानपुरस्मर उससे मलित राजा के पान लेकर उपर पहुँचे। जाते ही कुमारने राजा की ज्यों ही स्थिति देख तो उनको उनके उपर बडी दया आई। उसी समय अपने मित्र विमलबोध के पास से दोनों मणिमृलिकाओं को लेकर तया उनको पानी मे घिसकर उन्होने सुप्रभ नृप के घाव के स्थान से उसका लेप कर दिया। लेप होते ही राजा की मृर्जा दूर हो गई और अपनी तरियत उसको हल्की -स्वस्थ-मालूम पड़ने लगी। राजाने तविरत स्वस्थ होते हि अपरा. जित कुमार से पूछा अकरण बन्धो । आप हमारे शुभोदय से ही यहा पधारे है अत' हमको "आपने किस कुल को आपने जन्म से अलकृत किया है" यह चतार अनुग्रहीत करे । तथा ऐसा वह कोनसा देश है जो आप के जन्म से धन्यतम बना है। नया ऐसी वह कौनसी अभागिनी नगरी है जिसको आपके विपरजन्य दु ग्व का अनुमा કામલતાના વચને મળીને મત્રીગણ અપગજીત કુમાર પાસે આવ્યા અને તેને ઘણાજ પાનની સાથે મૂછિન બનેલા રાજ્યની પાસે લઈ ગયા જઈને કુમારે જ્યારે રાજાની આ સ્થિતિ જોઈ ત્યારે તેના ઉપર તેને ખૂબ દયા આવી છે એ સમયે પિતાના મિત્ર વિમળને ધની પાસેથી તે બને મણીમૂલિકાઓને લઈને તથા તેને પાણીમાં ઘસીને તે સુપ્રભ રાજાના ઘાવ ઉપર તેને લેપ કરી દીધે લેપ થતા જ નાજાની મૂછ દૂર થઈ ગઈ અને તેને પોતાની તબીયત સ્વસ્થ લાગવા માંડી
જાની તબીયન સ્વસ્થ થતા જ અ૫ જીત કુમારને પૂછયુ -અકારણ બ ધુ! આપ અમારે શુભઉદયથી અહીં આવ્યા છે જેથી અમને “કયા કુળને આપે આપના જન્મથી અલ કૃત કરેલ છે ” આ વાત બતાવીને અમારાપર અનુગ્રહ ો તથા એવો કયો દેશ છે કે, જે આપના જન્મથી ધન્ય બનેલ છે, તથા એવી કઈ અભા ગિણી નગરી છે કે, જેને આપના વિરહથી ઉત્પન્ન થતા દુખનો અનુભવ કરવો
