________________
४७७
प्रियदर्शिनी टीका अ १९ मृगापुरचरितवर्णनम्
तस्माद-- मूलम्-असासंए सरीरंमि, रंड नोलभामहं ।
पच्छा पुरा ये चइयव्वे, फेणबुबुंयसन्निभे ॥१३॥ छाया--अशावते शरीरे, रतिं नोपलभेऽहम् ।
पश्चात्पुरा च त्यक्तव्ये, फेनपुवुदसन्निभे ॥१३॥ टीका-'असासा' इत्यादि ।
अशाश्वते अनित्ये, अतएव-पश्चात् भुक्तभोगावस्थाया वाकादी, पुरा चअभुक्तभोगावस्थाया वाल्यादो वा, यद्वा-पश्चात् यथास्थित्यायु:-क्षयोत्तर कालम्,
भावार्थ-पिय भोग तो तब ही अच्छे एव सुहावने लगते है कि जब शरीर मे शाति एव आनद हो। परतु विचार करने पर हे माता। वह पता चलता है कि इस शरीर में ऐसा कुछ भी नहीं है। यह तो स्वभावतः जन्म जरा एवं मरण के दाग्वा से तथा धनहानि, अनिष्ट सयोग, इष्टवियोग से सदा व्यथित (दुखित) बना हुआ जीव का इसमे शाश्वतिक अवस्था भी नही है। स्वतः यह शरीर भी अपविन एव शुक्र गोणितरूप अपवित्र कारणों से उत्पन्न हुवा है। इस तरह नि:सार इस शरीर मे विपयभोग अपनी सारना कैसे प्रथित (प्राप्त) कर सकते है ॥ १२ ॥
इसलीये-'असासरा' इत्यादि।
अन्वयार्थ-(असास-अशाश्वते) अनित्य अतएव (पच्छा पुरा य चयन्व-पश्चात् पुराच त्यक्तव्ये) भुक्तभोगावस्था मे वृद्ध अवस्था
ભાવાર્થ_વિષયભોગ તે ત્યારે જ સારા અને સુ દર લાગે છે કે, જ્યારે શરી ૨માં શાતિ અને આન દ હોય પર વિચાર કરવાથી હે માતા ! એવુ જાણી શકાયુ -છે કે, આ શરીરમાં એવું કાઈ પણ નથી આ તે સાભાવથી જ જન્મ, જરા અને મરણના દુખોથી તથા ધનહાની, અનિષ્ટ સ ગ તેમજ ઈષ્ટ વિચગથી સદા વ્યથિત છે જીવની તેમ શાશ્વતિક અવસ્થા પણ નથી આ શરીર જાતે પણ આ પવિત્ર અને શુક્ર તથા લોહીરૂપ અપવિત્ર કારણોથી જ ઉત્પન્ન થયેલ છે આ પ્રમાણે નિ માર એવા આ શરીરમાં વિષયભોગ પોતાની સારતા કઈ રીતે પ્રાપ્ત કરી શકે છે ? | ૧૨ છે
सा भाटे--असासए" त्या!ि
अन्वयार्थ असासए-अशाश्वते मनित्य अने पच्छा पुराय चइयत्वे-पश्चात पुरा च त्यक्तव्ये सामान बागवानी अवस्थामा वृद्धावस्थामा तथा माता
