________________
२०६
उत्तराज्ययनसूत्र यत्तव रूपलावण्यादीनि किंचित्क्षणपूर्वमासीत्तदधुना निष्टम् । राज्ञा प्रोत्तम्स्थ भवद्भ्या ज्ञातम् ? ताभ्या प्रोक्तम्-थूरकृत्य दृश्यताम् । भूपेन यूत्कृतम् । तत्र-यूत्तारे कृमिपुञ्जो दृष्टः । तदनु तेन केयरानिरिभूपित स्वाहुयुगर हारादिविभूपित स्वक्ष स्थल च विवर्णमुपलक्ष्य चिन्तितवान्-अहो अनित्यता ससा रस्य ! असारता शरीरम्य ! यन्मम शरीर त्रिभुवनमुन्दरमासीद, तदियताऽल्प कालेनैव वैवर्ण्यमुपगतम् । अतोऽस्मिन्ससारे जनानामासक्तिरयुक्ता, शरीरे मोर करणमज्ञानम् , रूपयौपनाभिमानो निस्विमिता, भोगासेपनमुन्माद , परिग्रही अभी पहिले जैसा रूपलावण्य आदि विशिष्ट गरीर आपका था वैमा वह अब नहीं रहा है। राजाने उनकी बात सुनकर कहा-यह थान तुमने कैसे जाना। तर उन्होने कहा-यूक कर आप इसकी परीक्षा कीजिये। राजाने वैसा ही किया। यूककर देगा तो उसमें कृमियोग पुज दृष्टिगोचर हुआ। बाद मे केयूरादि से विभूपित स्वबाहु युगलको एव हारादि से विभूपित अपने वक्ष स्थल को विवर्ण देखकर चक्रवर्तीने विचार किया-देखो ससारकी अनित्यता-शरीरकी आसारताजो मेरा शरीर त्रिभुवन में सुदर या वह इतने थोडे से ही समय में विवर्ण बना हुआ दृष्टिगोचर होने लगा है। अतः इस ससार में मनुष्यकी आसक्ति ही अयुक्त है। शरीर मे मोहका कारण अज्ञानभाव है। रूप एव अज्ञानका अभिमान करना वह मनुष्योंकी बडी भारी निर्विवेकता है, भोगोमा आसेवन एक तरह का उन्माद है, परिग्रह જીવ હિયમાન નથી પર તુ આપનુ આ શરીર એવું નથી થડા વખત ઉપર અ પનુ રૂપ લાવય વિશિષ્ટ પ્રકારનુ હતુ તેવુ અત્યારે નથી રાજાએ તેમની વાત સાંભળીને કહ્યું, આ વાત કઈ રીતે તમે જાણી? આને ઉત્તર આપના તેમણે કહ્યું કે, ચૂકીને આપ એની પરીક્ષા કરી રાજાએ એ પ્રમાણે કર્યું, ચૂકીને જોયુ તે એમા કૃમિ જીવાતે થેકબ ધ જોવામાં આવી બાદમાકેયુરાદિથી વિભૂષિત પોતાની બને ભુજાઓને તેમ જ હાર આદિથી વિભૂષિત વક્ષ સ્થાને વિવર્ણ જોઈને ચક્રવર્તીએ વિચાર કર્યો કે સ સારની કેવી અનિત્યતા છે? શરીરની પણ અસારતા છે, મારૂ જે હારી ત્રિભુવનમાં સુદર હતું તે આટલા થાડા જ સમયમા વિવર્ણ થયેલુ ટિએ પડે છે આથી આ સ સારમા મનુષ્યની આસક્તિ જ અયુત છે શરીરના મેહનું કારણ અજ્ઞાનભાવ છે રૂપ અને યોવનનું અભિમાન કરવું એ મનુષ્યની મોટામાં મોટી નિર્બળતા છે ભેગોનું આ સેવન એક પ્રકારને
