________________
७०२
उत्तराध्ययन खस्योत्तर देहि । ततो मयाऽपि तस्यै प्रविलेखो दत्तः । तन्मध्ये पेशी गाथा लिखिता--
"उचिवत्वादु परधनुना, सुहृदोक्तो ब्रह्मनामापि।।
स्त्रीरत्न रत्नाती-मिच्छति गोविन्द इस कमलाम् ।। १।। इति । । इद वरधनुनोक्त समाफर्ण्य ब्रह्मदत्तोऽदृष्टायामपि रत्नवत्या परमानुरागरजितान्तःकरणोऽभूत् ।
अन्यदा नगर वाद्यदेशात्समागतो परसनुरेषमवोचत्-हे कुमार! एतनगरस्वामिनोऽनुमत्या दीपपकिकरा अस्मान् गपयन्ति । नगरस्वामिना चास्मद पास वह हार भेजा है। इस प्रकार समस्त वृत्तान्त कहकर उसने अन्तमें यह भी कहा कि जो गाथा हार के साथ आपके पास आई है उसका प्रत्युत्तर आपको देना चाहिये । अत मैने भी उसके प्रत्युत्तर रूपमें समाचार देकर उसमे यह गाया अमित कर दी है-~
"उचितत्वावरधनुना, सुहृदोक्तो ब्रह्मनामापि ।
स्त्रीरत्न रत्नवती, मिच्छति गोविन्द इव कमलाम् ॥" मित्र वरधनु द्वारा उचितरूप से कहा गया ब्रह्मदत्तकुमार रत्नवती स्त्रीरत्न को विष्णु जैसे लक्ष्मीजी को चाहते हैं वैसे चाहता है । इस प्रकार वरधनु द्वारा कथित इस समस्त वृत्तान्त को सुनकर ब्रह्मदत्तकुमार अदृष्ट भी रत्नवती में अनुरक्तचित्त हो गया।
एक समय की बात है जब कि वरधनु नगर से बाहिर जाकर वापिस आया तब उसने कहा कुमार इस नगर के राजा की अनुमति से दीर्घસઘળું વૃત્તાત કહીને એણે બતમાં એ પણ કહ્યું કે, જે ગાથા હારની સાથે આપની પાસે આવેલ છે અને પ્રત્યુત્તર આપે આપ જોઈએ આથી મે પણ એને પ્રત્યુત્તરરૂપમાં સમાચાર રૂપે તેમા આ ગાથા અકિત કરેલ છે–
"उचितत्वाद्वरधनुना, सुहशेको ब्रह्मनामपि ।
खी रत्न रत्नवती-मिच्छति गोविंद इव कमलाम् ॥" મિત્ર વરધનું દ્વારા ઉચિત રૂપમાં કહેવામા આવ્યુ કે બ્રહાદત્તકુમાર રાવતી સ્ત્રીને જેવી રીતે વિષ્ણુ લક્ષમીને ચાહે છે એજ રીતે ચાહે છે આ પ્રમાણે વરધનુએ કહેલા સઘળ વૃત્તાતને સાભળી જેને પિતે જોયેલ પણ નથી એવી રક્તવતીમા બ્રાદનકુમાર અનુરક્ત બની ગયો
એક સમયની વાત છે કે જ્યારે વરધનુ નગરની બહાર ફરીને પાછા આવ્યું ત્યારે તેણે આવીને કુમારને કહ્યુ કે કુમાર ! આ નગરના ર