________________
प्रियदर्शिनी टीका अ० ३ गा० १ जराविपये अट्टनमलइप्टान्त कुन्ती, कदाचिच्छिन्नमूलमहाशाखिवद् भूतले निपतन्ती पुनः सत्वरमेन भूमितलादुत्तिष्ठन्तो, कदाचिचिरतरमिलितनिजगन्धुवन्मियः समाश्लिष्टी, पुनः सत्वरमेग रियुभानी, कदाचित् पतद्गगदुत्पतन्ती, कदाचित् प्लबद्यत् प्लरमानौ मल्ललीला प्रदर्शयतः । तदा जरलक्ष्मीस्ती तुल्यरलौ विलोक्य स्वयरा कुमारीच क घृणोमीति चिन्तयन्ती तयोर्मध्ये कमपि नारणोत् ।
अपने २ दात पीस रहे थे । हाथियों के तुल्य ये दोनों मल्ल आपस में मुबा मुफी करने पर उतारू हो रहेथे । जैसे छिन्नमृलवाला वृक्ष निसहाय होकर जमीनपर गिर पड़ता है उसी प्रकार उनकी उस समय दशा हो रही थी। छिन में कोई किसीको नीचे पटक कर धर दबाता और छिन मे कोई। ज्यों ही दाव लगता एक दूसरे की छाती ऊपर चढ पैठता। कभी ये दोनों शीघ्र ही भूमितल से उठ बैठते और ऐसे छाती अडाफर मिलते जैसे कोई अपने चिरकाल से बिछुडे हुए बन्धु से छाती लगाकर मिलता हो । क्षण में निलकुल अलग होकर ये ऐसे उल पडते जैसे पतगा उछल पडता है। कभी २ ऐसे कूदते जैसे बन्दर कूदता फादता हो । इस प्रकार इन दोनो ने मिलकर मल्ललीला उपस्थित जनता को दिखलाई । उस समय जयलक्ष्मी ने स्वयवरा कुमारी कन्या के समान, दोनो को तुल्य बलवाला देखकर किस को वीं या किस को न वरूँ । इस प्रकार के सदेह से आकुलित होकर किसी के ધ્રુજી રહી હતી અને પિત પિતાના દાંત પીસતા હતા હાથીઓની માફક એ બને મલ્લ આપસમાં મુકી મુક્તિ કરવા લાગી ગયા જેમ મૂળમાંથી ક્ષીણ થએલુ વલ જમીન ઉપર નિ સહાય બનીને પડી જાય છે એ પ્રકારે તેમની દશા થઈ રહી હતી એક બીજા પરસ્પર એક બીજાને પછાડતા અને ફરી પાછા લડતા અને જ્યારે દાવ મળે ત્યારે એક બીજાની છાતી ઉપર ચડી બેસતા આમા કેઈ વખતે તે બન્ને જણા જમીન ઉપરથી એકદમ ઉઠીને એક બીજા સામે છાતી ભીડાવતા જાણે કેઈ લાબા સમયથી વિખુટા પડેલા બે ભાઈઓ ભેટી રહ્યા ન હોય! ક્ષણમાં વળી પાછા ઉછળી પડતા કે જાણે કે પતગિયુ ઉછળ્યું કયારેક ક્યારેક એવી રીતે કૂદતા કે જાણે છે વાદરા હુપાહુપ અને કૂદાકૂદ કરતા હોય આ પ્રકારે બને જણુએ મળીને માલીના ત્યા એકઠા થયેલાઓને બતાવી સ્વય વરની કુવારી કન્યા સમાન જયલક્ષમીએ બનેને સમાન બળવાળા જાણીને કેના ગળામાં વરમાળા આરે,
