________________
उत्तययनसूत्रे प्रभुने जो भी आत्मा के हित का मार्ग बतलाया वर "विमल" अर्थात् पूर्वापरविरोध ररित है। ज्ञान में सर्वथा शुद्धि आये विना वचन मे सर्वथा प्रमाणता नही आती है, यह एक सर्वमान्य सिद्धान्त है। इससे भगवान मे “आदेयवचनतारूप अतिशय" प्रगट किया गया है। वचनों में सर्वथा प्रमाणता का सदावही उनकी विमलता है। ऐसे वचनो से त्रिकाल मे भी किसी का अहित नही रोता है । वे सदा हितकारक ही होते है। वचन के इन दो विशेषणों से टीकाकारने अन्य तीथिको के घचनो मे सर्वथा प्रमाणता का अभाव प्रतिपादित किया है। अतः " भवजलधि०" और "विमलहितवचोभिर्शिता." ये दोनो विशेषण " अन्ययोगव्यच्छेदक" है। तया " सुर-नर-मुनि वृन्दैर्वन्धमानाद्धिपनम् " इस विशेषण से भगवान मे “ त्रिलोकवन्द्यत्व" सूचित किया गया है। सुरवृन्द-इन्द्रादिक देवसमूह, नरवृन्दचक्रवर्ती आदि, तथा मुनिवृष्द-सर्वविरतिमुनिसमर, ये सभी ससारी जीवो के द्वारा पूज्य होते हैं। इन पूज्यो द्वारा भी प्रभु के चरणकमल पूज्य हुए है। इससे प्रभु मे “त्रिलोकवन्यता" सूचित होती है । तथा-"सफलगुणनिधान" इस विशेपण से प्रभु मे ज्ञानाप्रभुणे यात्माना तिना रे भा मता-यो त “ विमल" अर्थात् પૂર્વાપરવિધિથી રહિત છે જ્ઞાનમાં સંપૂર્ણપણે શુદ્ધિ આવ્યા વિના વચનમાં સર્વથા પ્રમાણતા આવતી નથી, આ એક સર્વમાન્ય સિદ્ધાંત છે આથી ભગ વાનમા “આદેયવચનતારૂપ અતિરાય” પ્રગટ કરેલ છે વીમા સર્વથા પ્રમાણુતાને અદૂભાવ જ તેની વિમળતા એવા વચનેથી ત્રણ તાળમાં પણ કેઈનું અહિત થતું નથી તે સદા હિત કરનાર જ હોય છે વચનના આ બે વિશેષણેથી ટીકાકારે બીજી ધર્મવાળાના વચનેમા સર્વથા પ્રમાણુતાને मलाप प्रतिपाहित ३२ छ मेटले "भवजलधि०" मन “ विमलहितवचो भिर्दर्शिता०" - मन्ने विशेष “अन्ययाव्यवछे।"तथा “सुर-नर मुनिधन्दैर्वन्द्यमानाधिपद्मम् " २ विशेषYथा सापानमा “त्रिसाप" સૂચિત કરવામાં આવેલ છે સુરવૃન્દ-ઈદ્રાદિક દેવસમૂહ, નરવૃન્દ-ચક્રવતી આદિ, તથા મુનિવૃન્દ–સર્વવિરતિમુનિસમૂહ, આ બધા સસારી છે માટે પૂજ્ય હોય છે આ પૂ મારફત પ્રભુના ચરણ કમળ પૂજ્ય થયેલ છે આથી प्रभा निवन्धता" सूचित थाय छे तथा-" सकलगुणनिधान " AL