________________
उत्तराभ्ययनले उद्यानस्थ तु नीचप्रदेशातिवाद् द्वितीययामे मालतर शीत वाधते स्म, तदा सोऽपि पूर्वोक्तमुनिपन्निश्चलेन मनसा शीतवेदना सहमानः समाधिभावेन द्वितीय यामे कालगतोऽभवत् । एपमुद्यानसमीपसस्थितस्तु तृतीययामे, एव नगरासनस्तु. उनका आत्मिकपल भी अधिकर विकसित होता जाता था। जिस प्रकार कोई उत्तम वीर रणागण में वैरी का सामना करता है, उसी प्रकार ये भी उस शीत का डटकर सामना कर रहे थे। सद्भावना में जरा सी भी शिथिलता इन्हों ने नहीं आने दी। साम्हना करते २ ही वे मुनि समाधिभाव से कालधर्म को पाये १।
जो मुनिराज उद्यान में ठहरे हुए थे उन्हे शीत की वेदना ने द्विती यप्रहर में सताया। जिस प्रकार प्रथम मुनिराज ने शीत की वेदना सहन करने में निश्चलता धारण की, उसी प्रकार इन्होंने भी उसके सहन करने मे निश्चलता धारण की। अन्त में समाधिभाव से ये भी कालधर्मपा गये २।
जो मुनिराज उद्यान के समीप ठहरे हुए थे, उन्हें शीत की वेदना रात्रि के तृतीय प्रहर मे सताने लगी, और नगर के पास ठहरे हुए मुनिराज को शीत वेदना ने रात्रि के चतुर्थ प्रहर में सताना शुरू किया। इस प्रकार ये दोनों मुनिराज भी शीतपरीपद को जीतते २ ही समाधिभाव से अन्त में कालधर्म को प्राप्त हुए ४। ये चारों के चारों ही अनुत्तर બળ પણ અધિક રૂપથી વિકસતું જતું હતું જે રીતે કોઈ ઉત્તમ વીર રણગણમા વરીને સામને કરે છે તેવા પ્રકારે મુનિ પણ ઠડીને એવી જ રીતે સામને કરી રહ્યા હતા સદૂભાવનામાં જરા પણ શિથીલતા તેમણે આવવા ન દીધી સામને કરતા કરતા તે મુનિ સમાધિ ભાવથી વાળ ધર્મ પામ્યા
જે મુનિ બગીચામાં રહ્યા હતા તેમને ઠડીની વેદના બીજા પ્રહરમાં થઈ જે પ્રકારે પ્રથમ મુનિરાજે ઠડીની વેદના સહન કરવામાં અડગતા ધારણ કરી તેવી જ રીતે આમણે પણ અડગતા દાખવી અને છેવટે સમાધીભાવથી કાળધર્મ પામ્યા
જે મુનિરાજ બગીચાની બહાર રોકાયા હતા તેમને કડીની વેદના રાત્રીના ત્રીજા પહોરમાં થવા લાગી અને નગરની પાસે રોકાયેલા મુનિરાજને ઠંડીની વેદના ચેાથા પહોરે સતાવવા લાગી આ પ્રકારે આ બને મુનિરાજ પણ ઠડીના પરીવહને જીતતા છતતા સમાધી ભાવથી અને કાળધમને પામ્યા આ રીતે
