________________
प्रियदर्शिनी टोका गा २७ विनीतशिप्यकर्त्तव्यम्
२१९ रणम् , लाभा-अमाप्तस्य सम्यकदर्शन-मम्यग्ज्ञान-सम्परुचारित्रलक्षणरत्नत्रयस्य प्राप्तिस्वस्य कारणमस्ति, इतिप्रेक्षया-इतिपर्यालोचनात्मिकया उद्भया प्रयतः प्रकपेण यतनावान् सहनशील. सन् शिष्यः तत्-अनुशासन गुरो. शिक्षापचन प्रतिशृणुयात् कर्तव्यतयाऽङ्गीकुर्यात् । अय माव.
यथा-वर्षाकाले सूर्यकिरणाः प्रचण्डतरा भनन्ति, परतु परिणामे द्वित्रदिनसाभ्यन्तर एव ते जल्दावलोसमागमनशोतलपरनजलवारासपातजनितशीतस्पर्शसुखमादुर्भाश्यन्ति। "यथा वा-नारिफेर बहिः कर्कश भरति तथापि तदीय शीवलमधुरनीरगर्भितमाभ्यन्तरिकभागमुपलभ्य लोकस्तदास्वादनेन तुष्टिं पुष्टिं इससे अप्राप्त सम्यग्दर्शन, सम्यग्ज्ञान एव सम्यक् चारित्र की मुझे प्राप्ति होती है। (त्ति पेना-इति प्रेक्ष्य) इस प्रकार पर्यालोचनात्मक बुद्धि से विचार कर (पयो त पडिस्सुणे-प्रयत.त प्रतिशृणुयान) सहनशील बना हुआ शिष्य गुरु के शिक्षात्मक वचनों को कर्तव्य समझकर अगोकार करे।
तात्पर्य-जिस प्रकार वर्षाकाल मे सूर्य की किरणे प्रचण्डतर हो जाती है और इम से वे प्राणियों को असहनीय बनती है परन्तु परिणाम मे दो तीन दिन के भीतर ही वे परसात के समागमन से पवन को शीतल बना देती है उस से जलवृष्टि खून होकर शीतस्पर्श के सुख का उन्हें अनुभव कराती है । अथवा जैसे-नारियल ऊपर से कठोर होता है परन्तु उसका भीतर का भाग शीतल, मीठे जल से भरा रहता है, उसको બધુ મારે માટે લાભકારક છે કેમ કે, એનાથી અપ્રાપ્ત સભ્ય દર્શન સમ્યગ્રજ્ઞાન, मने साम्य न्याविना भने प्राप्ति थाय छ तिपेहाए-इतिप्रेक्ष मा प्रकारे पर्या आयनाम मुद्धिथा पियार , पयओ त पडिस्सुणे-प्रयत तत् प्रतिश्रुणुयात् સહનશીલ બનેલ શિષ્ય ગુરુના શિક્ષાત્મક વચનોને કર્તવ્ય સમજી અગિકાર કરે
આનુ તાત્પર્ય એ છે કે, જેવી રીતે વર્ષાકાળમાં સૂર્યના કિરણો પ્રચડતર થઈ જાય છે, અને તેથી તે પ્રાણીઓ માટે અસહનીય બની જાય છે પરતુ પરિણામે બે ત્રણ દિવસની અંદર તે વરસાદના સમાગમથી પવનને શીતળ બનાવી દે છે, જેથી જળવૃષ્ટિ ખૂબ થાય છે અને ઠડીને સ્પર્શ સુખને અનુભવ કરાવે છે અથવા જેમ નાળિયેર ઉપરથી કઠેર હેય છે પરંતુ એની અદરને ભાગ શીતળ મીઠા જળથી ભરેલો હોય છે જેને મેળવી લેકે તુષ્ટિ-સતોય
