________________
प्रियदर्शिनी टीका अ० १ मा १३ चण्डरुद्राचार्यशिष्यदृष्टान्त
निर्विण्णोऽय गृहवासेन, भार्ययाऽप्यय परित्यक्तः अतः प्रसीदत, ससारदुत्तारयत, साधुभिरुक्तम् - अनास्माक गुरुस्ति स मत्राजयिष्यति, यमनधिकारिणोदीक्षादानस्य, तस्मात् तत्समीप गच्छत, तदनु मित्रवर्गस्तभिभ्यपुत्र चण्डरुद्राचार्यस्य समीप नीत्यात प्रणम्य सपरिहासमुक्तवान्- भदन्त ! दीयतामस्मै दीक्षा । ततस्तत्परिहासवचन श्रुत्वा सजातकोपेन चण्डरुद्राचार्येण कथितम् - भस्मानयेति, तदानीमेकेन मित्रेण हास्यादेव भस्मानीत, ततचण्डरुद्राचार्यो भस्म गृहीत्वा वलादेव तत्केशलुञ्चन चकार, तदा तद्वयस्याः सर्वे मन्रज्याभयात्पलायिता ।
८७
उन्होने हॅसी मे कहा कि महाराज ! इस नव परिणीत श्रेष्ठि पुत्र को आप दीक्षा दीजिये। क्यो कि यह गृहस्थावास से उदासीन हो रहा है । इस की धर्मपत्नी ने भी इसका परित्याग कर दिया है। अतः प्रसन्न होकर इसे ससार से पार उतारिये । मुनिराजों ने सुनकर उनसे कहा कि हां हमारे गुरुमहाराज विराजमान हे वे ही दीक्षा देगे-हम लोग उनके समक्ष दीक्षा देने के अधिकारी नही हैं । इसलिये आप लोग इन्हें उनके ही पास ले जाइये। साधुओके इस प्रकार के कहे गये वचनो को सुनकर वे लोग अपने उस मित्र को चडरुद्र आचार्य के समीप ले गये । आचार्य महाराज को वन्दना कर वे उनसे भी परिहास पूर्वक यही कहने लगे कि हे भदन्त । इसको आप दीक्षा दीजिये । उनकी हँसी के वचन सुनकर कुपित होते हुए चडरुद्र आचार्य बोले- ठीक है- भस्म लाओ मै इसे दीक्षा देता है | इतना सुनते ही किसी एक मित्र ने हसी हसी मे शीघ्र ही भस्म लाकर वहा उपस्थित कर दी । चडरुद्राचार्य ने उस भस्म તેમણે કહ્યુ કે મહારાજ! આ નવપરિણીત શ્રેષ્ઠ પુત્રને આપ દીક્ષા આપે કેમકે એ ગૃહસ્થાવાસથી ઉદાસીન બની રહેલ છે આની ધર્મ પત્નિએ પણ તેના ત્યાગ કર્યો છે આથી પ્રસન્ન થઇને આને સ સાર સાગરથી પાર ઉતારા મુનિરાજોએ એ સાભળીને તેમને કહ્યુ કે અહિં અમારા ગુરુ મહારાજ બિરાજે છે તે દીક્ષા આપશે અમે તેમની સામે દીક્ષા આપવાના અધિકારી નથી માટે આપ લેગ તેને ગુરુ મહારાજ પાસે લઈ જાવ સાધુઓના આ પ્રકારે કહેવામા આવેલ વચનાથી તેએ તેમના મિત્રને ચડરૂદ્ર આચાર્ય પાસે લઈ ગયા આચાર્ય મહારાજને વદના કરી તેએ તેમને પણ પરિહાસપૂર્વક એવુ જ કહેવા લાગ્યા કે હૈ ભદન્ત। આને આપ દીક્ષા આપે। તેમના હાસીના વચન સાભળીને ક્રાધીત થતા ચ રૂદ્ર આચાર્ય મેલ્યા ઠીક છે— ભસ્મ લાવા, હુ તેને દીક્ષા આપુ છુ આ સાભળતા કાઇ એક મિત્રે હસતા હંસતા તુરતજ લગ્ન લાવીને હાજર કરી ચ ડરૂદ્રાચાયે એ ભસ્મને હાથમા