________________
१५८
निरयावमिकास्त्रे स्सेहि, तिहिं मणुस्सकोडीहिं सद्धिं संपरिवुडा सब्विड्डीए 'जावं रवेणं सएहितो २ नयरेहितो पडिनिक्खमह, पडिनिक्खमित्ता ममं अंतियं पाउब्भवह ।
तए णं ते कालाईया दस कुमारा कूणियस्स रन्नो एयमं सोचा सएसु सएसु रज्जेसु पत्तेयं२ पहायाजाव तिहि मणुस्सकोडीहि सद्धिं संपरिबुडा सव्विड्डीए जाव रवेणं सएहितो२ नयरेहितो पडिनिखमंति, पडिनिश्वमित्ता जेणेव अंगा जणवए जेणेव चंपा नयरी जेणेव कणिए राया तेणेव उवागया करयल० जाव वद्धाति ।
तएणं से कणिए राया कोडंबियपुरिसे सहावेइ, सदावित्ता एवं क्यासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! आभिसेकं हत्थिरयणं पडिकप्पेह, हय गय-रह-चाउरंगिणिं सेणं संनाहेह, ममं एयमाणत्तियं पञ्चप्पिणह, जाव पचप्पिणंति ।
तए णं से कणिए राया जेणेव मज्जणघरे तेणेव उवागच्छद जाव पडिनिगच्छित्ता जेणेव वाहिरिया उवहाणसाला जाव नरवई दुरुढे ।
तए णं से कृणिए राया तिहिं दंतिसहस्सेहिं जाव रवेणं चंपं नयरिं भझं-मझेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेत्र कालादीया दस कुमारा तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता कालाइएहि दसहिं कुलारेहि सहिं एगओ मेलायति । ।
तए णं से कूणिए राया तेत्तीसाए दंतिसहस्सेहिं तेत्तीसाए आलसहस्सेहि, तेत्तीसाए रहसहस्सेहि, तेत्तीसाए मणु स्सकोडीहिं सद्धि संपरिखुडे सविडीए जाव रवेणं सुभेहि वसहिपायरासेहिं नाइविप्पगिटेहिं अंतरावासहि वसमाणे२ अंग