________________
१५२
निरयावलिका सूत्रे जाव मिसिमिसेमाणे तिवलियं भिउडिं निडाले साहट्ट चेडगं रायं एवं वदाहि-हं भो चेडगराया ! अपत्थियपत्थया! दुरंत जाव-परिवजिया! एस णं कूणिए राया आणवेइ-पच्चप्पिणाहि णं कृणियस्स रन्नो सेयणगं गंधहत्थिं अहारसवंकं च हारं वेहल्लं च कुमार पेसेहि, अहवा जुद्धसज्जा चिट्टाहि, एस णं कूणिए राया सबले सवाहणे सखंधावारे णं जुद्धसज्जे इह हव्वमागच्छइ ॥ ४२ ॥
छाया-ततः खलु स कुणिको राजा द्वितीयमपि दूतं शब्दयित्वा एकमवादीत्-गच्छ खलु त्वं देवानुमिय ! वैशालों नगरी, तत्र खलु त्वं मम आर्यक चेटकं राजानं यावद् एवं बद-एवं खलु स्वामिन् ! कूणिको राजा विज्ञपयतियानि कानि रत्नानि समुत्पधन्ते सर्वाणि तानि राजकुलगामीनि, श्रेणिकस्य राज्ञी राज्यश्रियं कुर्वतः पालयतो द्वे रत्ने समुत्पन्ने, तद्यथा-सेचनको गन्धहस्ती, अष्टादशवक्रो हारः, तत्खलु यूयं स्वामिन् ! राजकुलपरम्परागतां स्थिति
'तएणं से कूणिए' इत्यादि
इसके बाद कूणिक राजाने दुमरी बार फिर दूतको बुलाया और कहा-हे देवानुप्रिय ! वैशालीनगरीमें जाओ, वहाँ जाकर मेरे नाना राजा चेटकको हाथ जोड कर जय विजय शब्दके साथ उन्हें बधाकर इस प्रकार कहीं कि-हे स्वामिन् ! राजा कणिक की यह विज्ञापना है कि जो कुछ भी रत्न पैदा होता है उसपर राजकुलका हो अधिकार है। श्रेणिक राजाके राज्यकालमें दो रत्न उत्पन्न हुए,
'तएणं से कूणिए ' त्या
આ પછી કૂણિક રાજાએ બીજી વાર પાછો તને બોલાવ્યે અને કહ્યુંહે દેવાનુપ્રિય ' વૈશાલી નગરીમાં જઈને મારા નાના રાજા ચેટકને હાથ જોડીને જય વિજય શબ્દ સાથે વધાવી આ પ્રકારે કહેજે કે હે સ્વામિન્ ! રાજા કૃણિકની એવી વિજ્ઞાપના છે કે જે કઈ પણ રન પેદા થાય છે તેના ઉપર રાજકુલનેજ અધિકાર છે શ્રેણિક રાજાના રાજ્ય કોલમ બે રન ઉત્પન્ન થયા છે–એક સેચનક ગધહાથી