________________
५२४
नन्दी सूत्रे
मायो दृष्टिवाद इति । अथ पुनः शिष्यः पृच्छति - ' से किं तं० ' इत्यादि । अथ किं तद् अगमिक ? मिति । उत्तरमाह - ' अगमियं ० ' इत्यादि । अगमिकं कालिकं श्रुतम् । अगमिकं - गमिकाद् भिन्नम् । तच्च कालिकं - प्रायः आचारादिश्रुतम्, आदौ यथा पाठोsस्ति- 'सुयं मे आउसंतेणं ' इति, तथा मध्येऽवसाने च पुनः पाठोनास्तीति गमिकत्वाभावात् । तदेतद् गमिकंश्रुतम् अगमिकं च श्रुतं वर्णितम् ॥
मूलम् - अहवा तं समासओ दुविहं पण्णत्तं । तं जहा अंगपविडं, अंगबाहिरं च । से किं तं अंगबाहिरं ? | अंगबाहिरं दुविहं पण्णत्तं । तं जहा - आवस्तयं च आवस्सय - वइरित्तं च । से किं तं आवस्यं ? । आवस्तयं छव्विहं पण्णत्तं । तं जहासामाइयं १, चडवीसत्थओ २, वंदणयं ३, पडिक्कमणं ४, काउसग्गो ५, पच्चक्खाणं ६ । से त्तं आवस्तयं ॥
इसी तरहसे मध्य एवं अवसानमें भी इसी प्रकारके पाठका उच्चारण यथासंभव जान लेना चाहिये । इस प्रकारका गम जिस श्रुतमें होता है उसका नाम गमिकश्रुत है । यह गमिकश्रुत-प्रायः बारहवां दृष्टिवाद अंग है । शिष्य पुनः पूछता है । हे भदन्त ! आगमिक श्रुत क्या है ? उत्तरकालिक श्रुतका नाम आगमिक श्रुत है, क्यों कि यह गमिक श्रुतसे भिन्न पडता है | यह प्रायः आचारादि श्रुतरूप होता है । गमिक श्रुतमें सूत्र की आदि में " सुयं मे आ उसंतेणं " यह पाठ उच्चरित होता है उसी तरह से मध्य और आदि में पुनः इस पाठका उच्चारण अगमिक श्रुतमें नहीं किया है, अतः अगमिक श्रुतमें गमिक श्रुतसे भिन्नता आ जाती है। यह गति और अगमिक श्रुतका वर्णन
हुआ ||
પણ એજ પ્રકારના પાઠનુ ઉચ્ચારણ યથાસ'ભવ સમજી લેવું જોઇએ એ પ્રકારન ગમ જે જે શ્રુતમાં થાય છે તેનુ નામ ગમિકશ્રુત છે. આ ગમિકશ્રુત-પ્રાયઃ ખારમાં દૃષ્ટિવાદ અંગ છે. શિષ્ય શ્રીથી પૂછે છે હે ભદન્ત ! અગમિક શ્રુત શુ છે? ઉત્તર—કાલિક શ્રુતનું નામ અમિક શ્રુત છે, કારણ કે તેમાં ગમિક શ્રુતથી ભિન્નતા રહેલ છે. તે સામાન્ય રીતે આચારાદિ શ્રુતરૂપ હાય છે. ગમિક श्रुतमां सूत्रने आरले “ सुय मे आ ऊसंतेणं” मा पाठ उभ्या राय छे से प्रभा મધ્ય અને આદિમાં ફરીથી આ પાઠનુ ઉચ્ચારણ અગમિક શ્રુતમાં કરાતું નથી, તેથી અગમિક શ્રુતમાં ગમિક શ્રુત કરતાં ભિન્નતા આવે છે. આગમિક શ્રુત અને અગમિક શ્રુતનું વર્ણન થયું.