________________
-
-
-
२३२.. .. ....."
.............. राजप्रश्नीयसूत्रे ... मूलल...-तए णं पएसी राया केसिकुमारसमणं एवं वयासी अस्थिणं भंते! एसा पण्णाओ उवमो, इमेण पुण कारणेणं णो उवागच्छइ, एवं खल्लु भंते ! अहं अन्नया कयाइ बाहिरियाए उवटाणसालाए जाव विहरामि, तएणं ममं णगरगुत्तिया ससक्खं जाव उवणे ति, तएणं अहं तं पुरिसं जीवियाओ ववरोवेमि, ववरोवेत्ता अउकुंभीए पक्खिवावेमि अउमएणं पिहाणएणं पिहावेमि जाव आयपच्चइएहिं पुरिसेहिं रक्खावेमि, तएणं अहं अन्नयो कयाई जेणेव ता अउकुंभी, तेणेव उवागच्छामि, तं अउकुंभिं उग्गलस्थावेमि, तं अउकुंभिं किमिकुंभिपिव पासामि, णोचेवणं तीने अउकुंभीए केइछिड्डे वा जोव राईइ वा जओ णं ते जीवा वहिवाहितो अणुप्पविठ्ठा, जइ णं तीसे अउकुंभीए होज्जा केइ छिड्डेइ वा जोव अणुप्पविटा, तो णं अह सद्दहेज्जा, जहा-अन्नो जीवो तं चेव, जम्हा णं तीसे अउकुभीए नत्थि केइ छिड्डेइ वा जाव अणुप्पविटा तम्हा सुष्पइटिआ मे पइण्णा जहां-तं जीवो तं सरीरं तं चेव ॥ सू० १३७ ॥
- छाया--ततःखलु प्रदेशी राजा केशीकुमारश्रमणमेवमवादीद अस्ति । खलु भदन्त ! एपा प्रज्ञात उपमा अनेन पुनाकारणेन नो उपागच्छति), जीयो अण्णं सरीरं णो त जीवो तं सरीर) अतः हे प्रदेशिन ! तुम विश्वास करो जीव. भिन्न है. और शरीर भिन्न है. जीव शरीर रूप नही है और शरीर जीवरूप नहीं है।
टीकार्थ को लेकर ही यह मूलार्थ लिखा है. भावार्थ इसका केक यही है कि जिस प्रकार शब्द अप्रतिहतगतिवाला है उसी प्रकार से भीव भी अप्रतिहतगतिवाला है अतः वह किसी भी स्थितिमें प्रतिहतगति वाका नहीं हो सकता है ...।। १०.१३३ ॥ ........ ... तर ण पएसी रोया' इत्यादि।
मुत्रार्थ:-(तएणं) इसके बाद (पएसी राया) प्रदेशो राजाने (केसी.. तं सरीरं) मेथी- हशिन् । तमे विधास. ४२ मिन्न छ भने शरीर રિન છે. જીવ શરીર રૂપ નથી અને શરીરે જીવું રૂપ નથી. . . .
साथ-सक्ष्यमा राजान, मा भूदार्थ वामां आव्यो छ.. माना। ભાવાર્થ આ પ્રમાણે છે કે જેમ શબ્દ અપ્રતિહત ગતિ યુક્ત હોય છે. એથી તે ગમે તે સ્થિતિમાં પણ પ્રતિહત ગતિયુક્ત થઈ શકે નહિ. . . ૧૩૬
'त एणं पएसी रोया' इत्यादि।..! सूत्राथ-(त एणं) त्या२५छी (पएसी राया) ४शी भा२ श्रमणुन २मा प्रभाव