Page Text
________________
५३२
সাধনা सपज्जवसिए, साईर या सपज्जवसिए' तद्यथा-अनादिको वा अपर्ययमितः, अनादिको वा सपर्यवसितः, सादिको वा सपर्यवपितच, तत्र यः "दाचिदपि वानं लप्स्यते मोऽना अपर्यवसितो व्यपदिश्यते, यस्तावत् ज्ञानं लप्प्यने मोऽनादिसपर्यवसनः, यस्तु ज्ञ.नं प्राप्य पुनर्मिथ्यात्वप्राप्त्याऽज्ञानित्वमधिगच्छति स सादि सपर्यवसितो व्यपदिश्यते, 'तत्थ पं जेसे साईए सपज्जवसिए से जहण्णेग अंतोनुहुत्तं उकोसेणं अतं कालं' तत्र-जेषु अनार्य सितअनादिसपर्यवसित-सादिसपर्यवसितेपु मध्ये हलु योऽसौ सादिसपर्यवसितो भवति स जघन्येन अन्तर्मुहुर्तम् उत्कृष्टेन अनन्तं कालं या-व सपर्यायविशिष्टः सन् निरन्तरमयतिष्ठने, तथा च सादिसपर्यवसितस्तावद् जघन्येन अन्तर्गत पर्यन्वमेव स्वपर्याय विशिष्टः सन निरन्तरमवतिष्ठने, ततःपरन्तु सम्यक्त्या सादनेनाज्ञानिन्धपरिणामविनाशसंभवात, उत्कृष्टेन तु अनन्तकालपर्यन्तमवसेयम्, प्रामुक्तयुक्तः, तमेव अनन्त झालं निर्वक्ति-'ताओ उपसप्पिणि के होते हैं, यथा-अनादि अनन्त, अनादि सान्त और सादि सान्त। जिसने कभी सम्यग्ज्ञान प्राप्त नहीं किया है और जो भविष्य में भी कभी प्राप्त नही करेगा, वह अनादि अनन्त अज्ञानी, सत्य ज्ञानी या ताज्ञानी कहलाता है। जिसने कभी ज्ञान प्राप्त नहीं किया है किन्तु कभी प्राप्त करेगा, वह अनादि सान्त अज्ञानी कहलाता है ! जो जीव सम्यग्ज्ञान प्राप्त करके पुनःमिथ्यात्योदय से अज्ञानी हो गया हो किन्तु भविष्य में पुनाज्ञान प्राप्त करेगा, वह सादि सान्त अज्ञानी है, इन तीन प्रकार के अज्ञानियों में जो सादिसान्त अज्ञानी है, वह जघन्य अन्तर्मुहूर्त तस और उत्कृष्ट अनन्त काल ना अज्ञानी रहता है। इस प्रकार सदि सान्त अज्ञानी जघन्य अन्तर्नु तक ही अज्ञानी-पर्याय से युक्त निरन्तर रहता है, तत्पश्चातू सम्परत्व प्राप्त कर के जाली बन जाता है-उसका अज्ञानी-पर्याय विनष्ट हो जाती है। उत्कृष्ट अनलकाल तक वह अज्ञानी रहता છે, જેમ કે અનાદિ–અનન, અને દિસ , અને સામાન જેણે કયારેય સમ્યજ્ઞાન પ્રાપ્ત નથી કર્યું અને જે ભવિષ્યમાં પણ ક્યારેય પ્રાપન કરશે નહિં, તે અનાદિ અનન્ત અજ્ઞાની, મત્યજ્ઞની અગર શ્રુતજ્ઞાની કહેવાય છે, જેણે કયારેય જ્ઞાન પ્રાપ્ત નથી કર્યું. પરંતુ કયારેક પ્રાપ્ત કરશે, તે અનાદિસાઃ અજ્ઞાની કહેવાય છે, જે જીવ સમ્યજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને પુનઃ મિથ્યાયથી અજ્ઞાની થઈ ગએલ હોય પણ ભવિષ્યમાં પુનાજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરશે, તે સાદિમાન અજ્ઞની છે આ ત્રણ પ્રકારના અજ્ઞાનિયામાં જે સાદિસાન્ત અજ્ઞાની છે તે જઘન્ય અન્તર્મુહૂર્ત સુધી અને ઉકૃષ્ટ અન તકાળ સુધી અજ્ઞાની રહે છે. એ પ્રકારે સાસાઃ અજ્ઞાની જઘન્ય અન્તર્મહત સુધી જ અજ્ઞાની પર્યાયથી યુઝ નિર-નર રહે છે. તત્પશ્ચાત્, સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરીને જ્ઞાની બની જાય છે-તેને અજ્ઞાન પર્યાય વિનષ્ટ થઈ જાય છે. ઉત્કૃષ્ટ અનન્તકાળ સુધી તે અજ્ઞાની રહે છે. એનું કારણ પહેલા કહી દિધેલું છે. તે અનન્તકાળનું પરિમાણ આ પ્રકારે છે–કાળની અપેક્ષાઓ
| SR No. | 009341 |
| Book Title | Pragnapanasutram Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilal Maharaj |
| Publisher | A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1978 |
| Total Pages | 841 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_pragyapana |
| File Size | 62 MB |