________________
अर्थबोधिनी टीका वर्ग ३ धन्यनामाणगारस्य देवलोक गमन वर्णनम् १३७ वतीर्य भगवत्समीपमागप्य भगवन्तं प्रोचुः-हे भगवन् ! तस्य धन्यनाम्नोऽनगास्य इमानि आचारभाण्डकानि वस्त्रपात्रादीन्युपकरणानि सन्तीति ॥ मृ० ४०॥ __अथ गौतमस्वामी पृच्छति-मंतेत्ति' इत्यादि ।
मूलम्-संतेत्ति भगवं गोयसे तहेव पुच्छति जहा खंदयस्स। भगवं वागरेइ जाव सव्वटसिद्धविमाणे उववण्णे। धण्णस्स णं भंते ! देवस्स केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता ? गोयमा ! तेत्तीस सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता । लेणं भंते ! ताओ देवलोगाओ कहिं गच्छिहिति ? कहिं उवजिहिति ? गोयमा ! महाविदेहे वासे सिज्झिहिति १, बुझिहिति २, मुच्चिहिति ३, परिणिव्वाहिति ४, सव्वदुक्खाणमंतं करेहिति ५ ॥
एवं खल्ल जम्बू ! समणेणं जाव संपत्तेणं पढमस्स अज्झयणस्त अयम? पण्णत्ते ॥ सू० ४१ ॥
॥ तइयवग्यस्स पढमं अज्झयणं समत्तं ॥३॥ १॥
छाया-भदन्त ! इति भगवान् गौतमस्तथैव पृच्छति थया स्कन्दकम्य भगवान् व्याकरोति-यावत् सर्वार्थसिद्धविमाने उपपन्नः धन्यस्य खलु भदन्त ! देवस्य कियत्कं कालं स्थितिःप्रज्ञप्ता ? गौतम ! त्रयसिगत्सागरापमाणि स्थितिः मज्ञप्ता । स भदन्त ! तम्माद्देवलोकात् कुत्र गमिप्यति ? कुत्रोत्पत्स्यते ?। है गौतम ! महाविदेहे वर्षे सेत्स्यति २, मोक्ष्यति ३, परिनिर्वास्यति ४, सर्व
धन्यकुमार अनगार को दिवंगत हुआ जानकर सहवर्ती स्थविरो ने परलोकगमन हेतुक कायोत्सर्ग किया । प्रश्चात् उनके बन्न-पात्र आदि उपकरण लेकर विपुलाचल पर्वत से नीचे उतरे और भगवान् के निकट आकर इस प्रकार बोले-हे भगवन् ! धन्यनामा अनगार के ये वस्त्र-पात्र-आदि उपकरण है ॥ सू० ४० ॥
ધન્યકુમાર અણુગારને દિવગત થયા ણી સાથે રહેનાર વિરેએ પલકગમન-હેતુક કયેત્સર્ગ કર્યો પછી તેમના વ–પાત્ર આદિ ઉપકર લઈ વિપુલાચલ પર્વત પરથી નીચે ઉતર્યા, અને ભગવાન પાશે આવી એ પ્રમાણે છેલ્યા, હે ભગવન ! ધન્યનામાં આ ગારના આ રસ પાત્ર આદિ ઉપર છે ( અ૪૦ ).
