________________
२६
-
श्री अनुत्तरोपपातिकमूत्र टीका-जम्बूस्वामिनः पृच्छानन्तरं श्रीसुधर्मा स्वामी प्रावोचत्- ' एवं खलु' इत्यादि ।
हे जम्बूः ! एवं वक्ष्यमाणप्रकारेण खलु-निश्चयेन प्रथमाध्ययनस्यार्थों भगवता कथितः-तस्मिन् काले तस्मिन् समये राजगृहं नाम नगरपासीत् । कीदृशं तनगरम् ? ऋद्धस्तिमितसमृद्धम्-ऋद्धं-नभःस्पर्शिवहुलप्रासादयुवतं बहुलजनसंकुलं च, स्तिमितं स्वपरचक्रभयरहितम् , समृद्ध-धनधान्यादिपरिपूर्णम् । तत्रेशानकोणे गुणशिलं तन्नाम्ना प्रसिद्ध चैत्यम् उद्यानमासीत् । तस्मिन नगरे श्रेणिका श्रेणिकनामा राजा-राजगृहनगराधिपतिः, तथा तस्य देवी-पट्ठमहिपी धारिणी-धारिणीनाम्नी शीलादिगुणशालिनी चासीत् । तया कदाचित् शुभवेलायां स्वप्ने स्वप्नावस्थायां सिंह मृगेन्द्रो दृष्टः । श्रेणिकभूपस्य धारिणीदेव्यां तत्स्वप्नदर्शनफलस्वरूपो जालिकुमारः पुत्रो जातः। यथा मेघः मेघकुमारवत्
श्री जम्बू स्वामी के पूछने के पश्चात् श्रीसुधर्मा स्वामी बोले‘एवं खलु' इत्यादि ।
हे जम्बू ! इस प्रकार निश्चय ही भगवानने प्रथम अध्ययन का निम्न अर्थ कहा है-उस काल उस समय में धन-धान्य-ऐश्वर्यवैभव-सम्पन्न, अनेक गगनचुम्बी प्रासादों से अलङ्कृत तथा स्वपरचकभयरहित 'राजगृह' नामका नगर था। उस नगरके ईशान कोणमें 'गुणशिल' नामक प्रसिद्ध उद्यान था । वहां श्रेणिक' नामका राजा था । उस की पटरानी का नाम 'धारिणी देवी' था, जो शील आदि गुणों से सुशोभित थी। उसने एक बार स्वप्न में सिंह देखा । राजा 'श्रेणिक' के पट्टमहिपी 'धारिणी देवी' के इस शुभ स्वप्न के फलस्वरूप 'जालिकुमार' नामक पुत्र उत्पन्न हुआ । मेघकुमार के
श्री स्वामी तथा प्रश्न तो श्रीसुधर्भावामी माया- 'एवं खलु' त्या..
હે જ બૂ! આ રીતે નિશ્ચયથી ભગવાને પ્રથમ અધ્યયનના નીચે મુજબ અર્થ अद्या छ-ते ण ते समयमा धन-धान्य-मश्वर्य-वैस-सम्पन्न, मने माशસ્પશી ભવનેથી શોભિત તથા સ્વપરચક્રભયરહિત, રાજગૃહ નામનું નગર હતુ તે નગરના ઈશાન કેણમાં ગુણશિલક નામનું પ્રસિદ્ધ ઉદ્યાન હતું. ત્યાં શ્રેણિક નામે રાજા - હતું, તેની પટરાણીનું નામ ધારણદેવી હતું. જે શીલ આદિ ગુણોથી સુશોભિત હતી. તેણે એક વખત સ્વપ્નામા સિંહ જે. રાજા શ્રેણિક” ની પટ્ટરાણ ધારિણી દેવી' ને આ શુભ સ્વપ્નના ફળસ્વરૂપ “જાલિકુમાર નામે પુત્ર ઉત્પન્ન થયા. મેઘકુમાર
