________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, कृष्णकृतो दृद्धपुरुषसहायः ।।
१०७ हाए अनुकम्पनार्थाय 'हत्थिक्खंधवरगए चेव' हस्तिस्कन्धनरगत एव हस्तिन उपरि स्थित एव स्वहस्तेन 'एग इट्टगं गेण्हई' एकाम् इष्टकाम् गृह्णाति, 'गिहित्ता' गृहीत्वा 'वहियारत्थापहाओ' बहीरथ्यापथात् 'अंतोगिई' अन्तर्गहम् गृहमध्ये 'अणुप्पवेसई अनुप्रवेशयति स्थापयति । 'तए णं कण्हेणं वासुदेवेणं एगाए इट्टगाए गहियाए समाणीए अणेगेहिं पुरिससएहिं से महालए इट्टगस्स रासी बहियारत्यापहाओ अंतोघरंसि अणुप्पवेसिए' ततः खलु कृष्णेन वासुदेवेन एकस्यामिष्टकायां गृहीतायां सत्याम् अनेकैः पुरुषशतैः स इष्टकाया राशिः बहीरथ्यापथात् अन्तर्गहे अनुप्रवेशितः । मू० ३१ ।।
॥ मूलम् ॥ तए णं से कण्हे वासुदेवे बारवईए णयरीए मज्झं मझेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता जेणेव अरहा अरिटुनेमी तेणेव उवागए, उवागच्छित्ता जाव वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता गयसुकुमालं अणंगारं अपासमाणे अरहं अरिटनेमि वंदइ णसंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता एवं क्यासी - कहि णं भंते! से मम सहोयरे भाया गयसुकुमाले अणगारे? जपणं अहं बंदामि णमंसामि । तए णं अरहा अरिटनेमी कण्हं. वासुदेवं एवं वयासी-साहिए णं कहा! गयसुकुमालेणं अणगारेणं अप्पणो अटे। तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिटुनेमि एवं वयासी- कहाणं भंते! गयसुकुमालेणं अणगारेणं साहिए अप्पणो अट्रे ॥ सू० ३२॥ . में रख दिया । वासुदेव कृष्ण के द्वारा एक ईंट उठाये जाने पर अन्य सभी जनोंने अपने हाथों-हाथ ईटों को उठाकर क्रमसे सारी राशि को उसके घर में पहुंचा दी, इस प्रकार श्रीकृष्ण के एक ईंट उठाने मात्र से उस वृद्ध पुरुष का बार२ चक्कर काटने का कष्ट दूर होगया ॥ सू०.३१ ।। . પિતાને હાથે એક ઈટ ઉપાડીને તેના ઘરમાં મૂકી દીધી. કૃષ્ણ વાસુદેવ દ્વારા એક ઈંટ ઉપાડવાથી અન્ય સજનેએ પિતાના હાથે હાથ ઈંટેના ઢગલાને ઉપાડીને તેના ઘરમાં પહોંચાડી દીધા. આ પ્રકારે શ્રીકૃષ્ણના એક ઈંટ ઉપાડવા માત્રથી તે વૃદ્ધ પુરુષના વારંવાર ફેરા કરવાનું કષ્ટ દૂર થઈ ગયું. (સૂ) ૩૧)