________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, पडनगारवर्णनम्
५१
अरिट्टनेमिणा अन्भणुष्णाया समाणा' ततः खलु ते पडनगाराः अर्हता अरिष्टनेमिना अभ्यनुज्ञाताः सन्तः 'अरहं अरिद्वनेमिं वदति णमंसंति' अर्हन्तम् अरिष्टनेमिं वन्दन्ते नमस्यन्ति, ' वंदित्ता णमंसित्ता अरहओ अरिनेमिस्स ' वन्दित्वा नमस्त्विा अर्हतोऽरिष्टनेमेः 'अंतियाओ' अन्तिकान् = समीपात् 'सहस्संववणाओ उज्जाणाओ' सहस्राम्रवनात् = सहस्राम्रवननामकात् उद्यानात् 'पडिणिक्खमंति' प्रतिनिष्क्राम्यन्ति = निस्सरन्ति, 'पडिणिक्खमित्ता' प्रतिनिष्क्रम्य ' तिर्हि संघाडएहिं ' त्रिभिः संघाटकैः, 'अतुरियं जाव' अत्वरितं यावत्-अत्वरितं = त्वरारहितम्, यावत् अचपलमसंभ्रान्तम् ; अत्वरितं - झटिति पारणं कर्त्तव्यमिति त्वरारहितम्, अचपलं चरणव्यापारे, असम्भ्रान्तं लाभालाभचिन्तायाम् एवंविधं यथास्यात्तथा ' अडंति ' अटन्ति = हिण्डन्ति ॥ सु ० ८ ॥ ॥ मूलम् ॥
तत्थ णं एगे संघाडए बारवईए णयरीए उच्चनीयमज्झिमाई कुलाई घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडमाणे अडमाणे वसुदेवस्स रण्णो देवइए देवीए गिहे अणुष्पविडे | तए णं सा देवई देवी ते अणगारे एजमाणे पासित्ता
.
तु जब हिया आसणाओ अब्भुट्टे, अब्भुट्टित्ता सत्तटुपयाई अणुगच्छइ, अणुगच्छित्ता तिक्खुतो आयाहिणपया हिणं जैसा सुख हो, वैसा करो । भगवान् अरिष्टनेमि से इस प्रकार आज्ञा पाने के बाद उन अनगारों ने वन्दन - नमस्कार किया । बाद में वे मुनि सहस्राम्रवन के बाहर निकले और तीन संघाडे बनाकर अत्वरित गति, चपलतारहित एवं लाभालाभ चिन्ता में असम्भ्रान्तिपूर्वक- उद्वेगरहित भिक्षा के लिये गये || सू० ८ ॥
દેવાનુપ્રિયે ! જેમ સુખ થાય તેમ કરે. ભગવાન અરિષ્ટનેમિ પાસેથી એ પ્રકારે આજ્ઞા મેળવીને તે અનગારીએ વન્દન નમસ્કાર કરી સહસ્રામ્રવનથી બહાર નીકળ્યા, અને ત્રણ સંઘાડા મનાવીને અરિત ગિત ( પારણુ જલ્દી થાય એવી ત્વરારહિત ) ચપલતારહિત અયતનાથી ચાલવું તે ચપલા કહેવાય ), લાભાલાભની ચિંતામાં અસંભ્રાન્તિપૂર્વક (ભિક્ષા મલશે કે નહિ, અગર મલશે તે કયારે મલશે એવા વિચાર रंडित) भिक्षाने भाटे विश्रवा लाग्या ( सू० ८ )
