________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, पडनगारवर्णनम्
इच्छामो णं भंते! तुब्भेहिं अब्भणुष्णाया समाणा जावज्जीवाए छछट्टेणं अणिविखत्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणा विहरित्तए । अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं करेह । तए णं ते छ अणगारा अरिट्ठनेमिणा अब्भणुण्णाया समाणा जावजीवाए छट्टछद्वेणं जाव विहरेंति ॥ सू० ७ ॥
॥ टीका ॥
४७
•
' जइ णं भंते ' इति । 'यदि खलु भदन्त !' उत्क्षेपकोऽष्टमस्य = अष्टमस्य अध्ययनस्य प्रारम्भवाक्यमस्ति । एवं खलु हे जम्बूः ! तस्मिन् काले तस्मिन् समये द्वारावत्यां नगयी यथा प्रथमे यावत् अर्हन् अरिष्टनेमिः भगवान् यथा प्रथमे वर्गे द्वारावत्यां समवसृतः, वर्णनम्, तथैवात्रापि 1 'समोसढे ' समवसृतः = धर्मदेशनार्थं समागतः । तस्मिन् काले तस्मिन् समये अर्हतोऽरिष्टनेमेः अन्तेवासिनः षडनगारा भ्रातरः सहोदराः = एकमातृजाताः आसन् । 'सरिसया सरितया सरिसव्वया' सदृशकाः सदृक्त्वचः सदृशवयस्काःसदृशकाः=समानाकाराः, सहक्त्वचः - सदृशी त्वग् येषां ते, समानकान्तय इत्यर्थः । सदृशत्रयस्काः-सदृशं=समानं वयो येषां ते समानवयस्काः, आकारेण सौन्दर्येण वयसा च ते षडपि भ्रातरः समाना इत्यर्थ: । ' नीलुप्पलगवलगुलियआठवें अध्ययन का भी प्रारम्भ वाक्य 'जइ णं भंते' इत्यादि । इसका अभिप्राय पूर्वोक्त जानना चाहिये ।
हे जम्बू ! उस काल उस समय में द्वारावती नामकी नगरी थी । वहाँ अर्हत अरिष्टनेमि भगवान् पधारे । वर्णन प्रथम वर्ग के समान जानना चाहिये । उस काल उस समय में एक माता से जन्मे हुए छ सगे भाई अर्हत अरिष्टनेमि के अन्तेवासी (शिष्य) हुए । ये सभी समान आकारवाले और समानरूप तथा समानवयवाले थे ।
आईमा अध्ययननु या आरं वाध्य 'जइ णं भन्ते इत्यादि छे. ते અભિપ્રાય પૂર્વાંકત પ્રકારે જાણવા જોઇએ.
હું જમ્મૂ ! તે કાલ તે સમયે દ્વારાવતી નામે એક નગરી હતી. ત્યાં અત અરિષ્ટનેમિ સ્વામી ધર્મોપદેશ કરવા માટે આવ્યા. તેનું વર્ણન પ્રથમ વના જેવું સમજવું જોઈએ. તે કાલ તે સમયે છ સગાભાઇ અંત અરિષ્ટનેમિના અન્તવાસી (शिष्य) थथा, તે ज्ञान, सौर्य तथा वयमां समान हुता, तेमनी शरीरान्ति,
