________________
अगारधर्मसञ्जीवनी टीका अ ७ पुरुषार्थ विषयक- उपदेश.
४५९
नत्थि उट्ठाणे इ वा जाव परक्कमे इ वा नियया संवभावा । अहणं तुम्भ केइ पुरिसे वायाहय जाव परिवेइ वा, अग्गिमित्ताए वा जाव विहरड़, तुमं वा त पुरिस आओसेसि वा जाव वबरोवेसि, तो जं वदसि - " नत्थि उट्टाणे इ वा जाव नियया सवभावा” तं ते मिच्छा ॥ २०० ॥
इति वा नियताः सर्वभावा., अथ खलु तत्र कोऽपि पुरुषो वाताहत यावत्परिष्ठापयति वा, अनिमिया का यावद्विहरति त्व वा त पुरुषमाक्रोशयसि वा यावद्वयपरोपयसि, तर्हि दस - " नास्त्युत्थानमिति वा यावन्नियताः सर्वभावा" स्वत्ते मिथ्या ||२०० ||
पुरुषकारपक्ष ख्यापयित्वा तन्मत नियतिवाद निरसितुमाह - 'सद्दालपुत्रे' त्यादि । अथ=क्ञ्चि। तर्हि=तन्ग-एवमुक्तरीत्या स्वयं पुरुषकार विधित्सुः सन्नपीत्यर्थः॥ २००॥
चुराता है, न यावत् बाहर फेकता है और न अग्निमित्रा भार्या के साथ कोई विषय भोगता है, न तुम उस पुरुषको शाप देते हो, न मारते हो, न यावत् असमयमे ही प्राण लेते हो। क्योकि उत्थान यावत् पुरुपकार तो है ही नही, जो कुछ होता है अपने आप भवितव्यतासे ही हो जाता है । ओर यदि कोई पुरुष तुम्हारे कच्चे या पके वर्तनको चुराता फोडता यावत् बाहर फेंक देता है, या अग्निमित्रा भार्या के साथ विषय भोगता है, और तुम शाप देते हो यावत् मार डालते हो तो तुम्हारा यह कथन मिथ्या है कि - " उत्थान यावत् पुरुषार्थ कुछ नही है सब भवितव्यता से हो जाता है" ||२००||
હુવાથી સુકાબલા ફાર્મ યુ પાકાં વાસણને ચારે છૅ, ન થાવત્ બહાર ફેકે છે, અને ન અગ્નિમિત્રા ભાર્યાની સાથે કેઈ વિષય ભાગવે છે ન તમે તે પુરૂષને શાપ દે-છે, ન મારા છે, ન ચાલત અસમયે પ્રાણ લે છે. કારણ કે ઉત્થાન યાવત પુરૂષકાર તે છેજ નહિ જે કાઈ થાય છે તે પેાતાની મેળે ભવિતવ્યતાથીજ થાય છે અને જે કાઈ પુરૂષ તમારા કાચા ચા પાકા વાસણને ચારે ફેડે ચાવત બહાર ફેંકી
દે, યા અગ્નિમિત્રા ભાર્માંની સાથે વિષ્ય ભાગવે, મારી નાખે, તે તમારૂ એ કથન મિથ્યા છે કે છેજ નહિ, ખધુ ભવિતવ્યતાથી જ થઈ જાય છે.’
અને તમે તેને શાપ દે, ચાવત ઉત્થાન યાવત પુરૂષાર્થ કર્યુ
46
(२००)
२०६
